TVM 5.8.3

O Lord of Kuṭantai! Even After Death, Your Feet Are My Support.

திருக்குடந்தையானே! இறந்த பின்னும் நின் தாளே என் துணை

3312 என்நான்செய்கேன்? யாரேகளைகண்? என்னையென் செய்கின்றாய்? *
உன்னாலல்லால்யாவராலும் ஒன்றும்குறைவேண்டேன் *
கன்னார்மதிள்சூழ்குடந்தைக்கிடந்தாய்! அடியேனரு வாணாள் *
சென்னாளெந்நாள்? அந்நாள் உன்தாள்பிடித்தே செலக்காணே.

TVM.5.8.3

3312 ĕṉ nāṉ cĕykeṉ? * yāre kal̤aikaṇ? * ĕṉṉai ĕṉ cĕykiṉṟāy? *
uṉṉāl allāl yāvarālum * ŏṉṟum kuṟai veṇṭeṉ **
kaṉ ār matil̤ cūzh kuṭantaik kiṭantāy * aṭiyeṉ aru vāzhnāl̤ *
cĕl nāl̤ ĕn nāl̤? an nāl̤ * uṉa tāl̤ piṭitte cĕlakkāṇe (3)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Reference Scriptures

BG. 9-34, 18-66

Divya Desam

Thirukudanthai

Simple Translation

3312. Oh, Lord, who rests in Kuṭantai, surrounded by skillfully crafted walls, what can I do and who shall be my protector? What plans do You have for me? I desire nothing but to cling to Your feet for as long as I live.

Explanatory Notes

Finding the Lord unmoved by his ardent entreaties, the Āzhvār apprehends that the Lord expects him to fall back on other means and, therefore, puts the Lord the triple questions spelt out in lines 2 and 3 of this stanza. In essence, the Āzhvār asks the Lord whether He expects him to fend for himself or run after some one else seeking protection, or He would do the job

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நான் — அடியேன் உன் திருவடிகளைப் பெற; என் செய்கேன்? — என்ன செய்வேன்?; யாரே களைகண்? — என்னைக் காப்பார் யார்?; என்னை — என்னை என்ன; என்செய்கின்றாய்? — செய்வதாக நினைத்திருக்கிறாய்?; உன்னால் அல்லால் — உன்னைத் தவிர்த்து; யாவராலும் — வேறு எவெராலும்; ஒன்றும் குறை — ஒரு உபாயத்தையும்; வேண்டேன் — வேண்டேன்; கன் ஆர் — வேலைப்பாடு அமைந்த; மதிள்சூழ் — மதிள்களால் சூழ்ந்த; குடந்தை — திருக்குடந்தையில்; கிடந்தாய்! — சயனித்திருப்பவனே!; அடியேன் அரு — அடியேனுடைய ஆத்மா; வாழ்நாள் — வாழும் நாட்கள்; செல் நாள் — கழிகின்ற நாட்கள்; எந்நாள் — எத்தனை நாளோ; அந்நாள் — அந்த நாள்களெல்லாம்; உன் தாள் — உன் திருவடிகளை; பிடித்தே — பற்றிக் கொண்டே; செலக் காணே — நடக்கும்படி அருள வேண்டும்

seygĕn — shall do;; kal̤aikaṇ — protector; yār — who?; ennai — me (who am incapable); en seyginṛāy — what are you planning to do? (are you planning to engage me in difficult upāyams (means)? or are you considering to accept responsibility for me?); unnāl allāl — other than you (who are protector of all, apt and capable); yāvarālum — anyone else (who is not a protector, inapt and incapable); onṛu — anything; kuṛaiyum — desire; vĕṇdĕn — ī will not pray;; kan — firmness; ār — abundant; madhil̤ — fort; sūzh — surrounded; kudandhai — in thirukkudandhai; kidandhāy — ŏh one who is mercifully resting!; adiyĕn — ī who am your servitor; aru — āthmā; vāzh — uplifting; nāl̤ — time; sel — happening; nāl̤ — day; e — how many; nāl̤ — days; annāl̤ — those days; una — your; thāl̤ — divine feet; pidiththĕ — holding on; sela — to be; kāṇ — kindly see to it.; sela — to go further; kāṇgiṛpār — those who have the ability to see

Detailed Explanation

In this third pāśuram of the eighth chapter of the fifth decade, our revered Nammāzhvār, finding that his fervent cries have not yet yielded their desired fruit, begins to wonder if Emperumān perceives him as one who might attempt to conduct his own spiritual activities. To dispel any such notion, the Āzhvār voices a profound plea, making it unequivocally clear that

+ Read more

TVM 5.8.2 TVM 5.8.4