TVM 4.1.9

Approach the Holy Feet of the Lord Whose Vehicle is Garuḍa

கருடவாகனனின் திருவடிகளை அணுகுக

3131 படிமன்னுபல்கலன்பற்றோடறுத்து ஐம்புலன்வென்று *
செடிமன்னுகாயம்செற்றார்களும் ஆங்கவனையில்லார் *
குடிமன்னுமின்சுவர்க்கமெய்தியும் மீள்வர்கள்மீள்வில்லை *
கொடிமன்னுபுள்ளுடை அண்ணல்கழல்கள்குறுகுமினோ.

TVM.4.1.9

3131 paṭi maṉṉu pal kalaṉ paṟṟoṭu aṟuttu * aimpulaṉ vĕṉṟu *
cĕṭi maṉṉu kāyam cĕṟṟārkal̤um * āṅku avaṉai illār **
kuṭi maṉṉum iṉ cuvarkkam ĕytiyum * mīl̤varkal̤ mīl̤vu illai *
kŏṭi maṉṉu pul̤ uṭai * aṇṇal kazhalkal̤ kuṟukumiṉo (9)

Ragam

Surutti / சுருட்டி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Upadesam

Divya Desam

Paramapadam

Simple Translation

3131. Even those who renounce inherited wealth and conquer the five senses through rigorous penance, with great aversion for this gross and dense body, will only reach the pleasant Svarga and eventually be thrown back to Earth. It's better to attain the feet of the Lord, who has the bird Garuḍa on His banner, and enjoy everlasting bliss.

Explanatory Notes

In the preceding stanzas, the Āzhvār deprecated the earthly pleasures. And now, he points out that the ‘Svarga’, the fairy land known for its unmixed pleasures attained through rigorous penance., abjuring the wealth and bodily pleasures over here, is not hospitable enough to provide these men asylum for all time. They are literally hurled down to Earth at the end of the

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

படி மன்னு — பரம்பரையாய் வருகின்ற; பல் கலன் — பலபல ஆபரணங்களையும்; பற்றோடு அறுத்து — பற்றோடு நீக்கி; ஐம் புலன் வென்று — ஐம் புலன்களையும் வென்று; செடி மன்னு — தூறுமண்டும்படி; காயம் — சரீரத்தை; செற்றார்களும் — வருத்தித் தவம் செய்தவர்களும்; ஆங்கு — அவ்விஷயத்தில்; அவனை — எம்பெருமானை; இல்லார் — ஆச்ரயிக்காதவர்கள்; குடி மன்னும் — வெகு காலம் நிலைத்திருக்கும்; இன்சுவர்க்கம் — இனிய சுவர்க்கம் அடைந்தாலும்; எய்தியும் மீள்வர்கள் — திரும்பி வந்துவிடுவார்கள்; கொடி மன்னு — ஆதலால் கொடியிலே; புள் உடை — கருடனையுடைய; அண்ணல் கழல்கள் — பெருமானின் திருவடிகளை; குறுகுமினோ — பற்றுங்கள்; மீள்வு இல்லை — மீட்சியில்லாத பெருஞ் செல்வமுண்டாகும்

mannu — wearing always (without removing); pal — many types of; kalan — ornaments; paṝŏdu — with the attachment; aṛuththu — giving up; aim pulan — the five sensory organs (which are attached to worldly pleasures); venṛu — winning over (to have full control over them); sedi mannu — (due to lengthy penance) bushes formed around them; kāyam — body; seṝārgal̤um — troubled (through fasting etc); mannum — permanent (existing for a long time, as a result of their penance); kudi — having settlements; in — very enjoyable; suvargam — svarga (heaven); eydhiyum — even if they attained; avanai — bhagavān (who is the benefactor); āngu — staying there; illār — those who don-t take shelter of him; mīl̤vargal̤ — will lose such heavenly life;; mīl̤villai — to acquire ever-lasting result; kodi — in the dhvaja (flag); mannu — staying eternally; pul̤ — periya thiruvadi (garudāzhvār); udai — one who has; aṇṇal — sarvĕṣvaran-s (supreme lord-s); kazhalgal̤ — divine feet; kuṛugumin — try to reach; kuṛuga — in proximity (of self instead of going astray in worldly pleasures)

Detailed Explanation

In this ninth pāśuram, having previously established the ephemeral nature of earthly joys, our compassionate Āzhvār now turns his attention to the so-called higher realms. He elucidates that even the celestial pleasures of svarga (heaven), attained through the most arduous physical penances, are themselves fundamentally temporary and ultimately unworthy of pursuit.

+ Read more

TVM 4.1.8 TVM 4.1.10