TVM 6.2.3

O Lord! Tell Your False Words to Others.

பெருமானே! உன் பொய்யுரையைப் பிறரிடம் சொல்

3356 போயிருந்துநின்புள்ளுவம் அறியாதவர்க்குஉரைநம்பீ! * நின்செய்ய
வாயிருங்கனியுங்கண்களும் விபரீதமிந்நாள் *
வேயிருந்தடந்தோளினார் இத்திருவருள்பெறுவார் யவர்கொல்? *
மாயிருங்கடலைக்கடைந்த பெருமானாலே.

TVM.6.2.3

3356 poyiruntu niṉ pul̤l̤uvam * aṟiyātavarkku urai nampī * niṉ cĕyya
vāy iruṅ kaṉiyum kaṇkal̤um * viparītam in nāl̤ **
vey irum taṭam tol̤iṉār * it tiruvarul̤ pĕṟuvār ĕvarkŏl *
mā irum kaṭalaik kaṭainta * pĕrumāṉāle? (3)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

3356. Oh, Sire, it's best to stay away from us and test Your charms on unsuspecting maidens. Indeed, Your lips and eyes, resembling ripe fruits, are more captivating than ever. I am uncertain who those fortunate ones with shoulders like bamboo will be blessed to enjoy the company of this great churner of the vast ocean.

Explanatory Notes

The Lord who was asked to go and fend the cows and play the flute, as in the last song, affirmed that He could play the flute and give vent to His love all right, only in the company of His beloved ones, of which the Nāyakī was indeed the crown jewel. But the Nāyakī was adamant and retorted that she would not be led away by His guiles any more and that He would rather

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நம்பி! — பூர்ணனான ஸ்வாமி!; போயிருந்து — எங்களை விட்டுப் போயிருந்து; நின் புள்ளுவம் — உன் பொய்ப் பேச்சை; அறியாதவர்க்கு — அறியாதவர்க்கு; உரை — சொல்லுவாய்; இருங்கனியும் — கோவைக்கனி போன்ற; நின் செய்ய வாய் — உனது சிவந்த அதரமும்; கண்களும் — கண்களும் இப்போது; விபரீதம் இந் நாள் — தீமையை பயப்பனவாம்; மா இருங் கடலை — ஆழமான பெரிய கடலை; கடைந்த — கடைந்த; பெருமானாலே — பெருமானாலே; இத்திருவருள் — இப்படிப்பட்ட அருளை; பெறுவார் — பெற்றிருப்பவர்களான; வேய் இருந் தடம் — மூங்கில் போன்று பருத்த நெடிய; தோளினார் — தோள்களைப் படைத்த பெண்கள்; எவர்கொல்? — யாரோ?

pŏy — leaving (from our proximity); irundhu — staying (in proximity of your dear ones); nin — your; pul̤l̤uvam — mischief; aṛiyādhavarkku — those who don-t know; urai — tell (these mischievous words);; nin — your; seyya — reddish; vāy — lips; iru — best; kaniyum — fruit; kaṇgal̤um — eyes (which are naturally having the tendency to finish others); innāl̤ — nowadays; viparīdham — are causing pain.; mā — deep; iru — vast; kadalai — ocean; kadaindha — churned; perumānālĕ — by him who has wondrous abilities; ith thiruvarul̤ — the mercy which makes his heart go craśy and praise; peṛuvār — those who attain; vĕy — like bamboo shoots; iru — well rounded; thada — tall; thŏl̤inār — those who are having shoulders; yavar kol — who?; ĕzhulagum — all worlds; uṇdu — consuming them (to keep them in his small stomach)

Detailed Explanation

In this third pāśuram of the decad, the divine dialogue between Parāṅguśa Nāyakī and her beloved Lord continues with profound emotional depth. Previously, the Āzhvār, in the mood of the nāyakī, had dismissed Emperumān, bidding Him, "pōyirundhu... kuzhalūdhu" (Go and play your flute elsewhere). Yet, the Lord, far from departing, takes a few steps closer, his resolve

+ Read more

TVM 6.2.2 TVM 6.2.4