TVM 3.6.1

The Red Lotus-eyed One is the Trimūrti.

செந்தாமரைக் கண்ணனே மும்மூர்த்தி

3068 செய்யதாமரைக்கண்ணனாய் உலகேழுமுண்ட அவன் கண்டீர் *
வையம்வானம்மனிசர்தெய்வம் மற்றும்மற்றும்மற்றும் முற்றுமாய் *
செய்யசூழ்சுடர்ஞானமாய் வெளிப்பட்டிவைபடைத்தான் * பின்னும்
மொய்கொள்சோதியோடாயினான் ஒருமூவராகிய மூர்த்தியே. (2)

TVM.3.6.1

3068 ## cĕyya tāmaraik kaṇṇaṉ * āy ulaku
ezhum uṇṭa avaṉ kaṇṭīr *
vaiyam vāṉam maṉicar tĕyvam *
maṟṟum maṟṟum maṟṟum muṟṟum āy **
cĕyya cūzh cuṭar ñāṉam āy * vĕl̤ip
paṭṭu ivai paṭaittāṉ * piṉṉum
mŏy kŏl̤ cotiyoṭu āyiṉāṉ * ŏru
mūvar ākiya mūrttiye (1)

Ragam

Shaurāṣhṭra / சௌராஷ்ட்

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3068. Know that it is the red lotus-eyed Lord who once held the seven worlds in His stomach. He created this Earth, the upper regions, humans, Devas, beasts, plants, and all else through His radiant knowledge. He resides in the resplendent SriVaikuntam and carries out the triple functions as the Trinity.

Explanatory Notes

(i) The opening stanza deals with the Lord’s ‘Paratva’, the transcendental glory, although this decad is intended to spotlight the Lord’s ‘Saulabhya’, or easy accessibility. Indeed, the Lord’s ‘Paratva’ serves as a foil against which His astounding simplicity becomes even more pronounced and amazing and hence the Āzhvār begins with this complementary role of the Lord.

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

செய்ய தாமரை — சிவந்த தாமரை போன்ற; கண்ணனாய் — கண்களையுடையவனாய்; உலகு ஏழும் — ஏழு உலகங்களையும்; உண் — வயிற்றில் வைத்து அடக்கி; அவன் கண்டீர்! — காத்த கண்ணனை; ஒரு மூவர் ஆகிய — ஒப்பற்ற மூன்று மூர்த்தி; மூர்த்தியே — பிரம்மா விஷ்ணு சிவன் தானேயாய்; வையம் வானம் — பூமி ஆகாசம்; மனிசர் தெய்வம் — மனிதர் தெய்வம்; மற்றும் மற்றும் — விலங்கு ஸ்தாவரம்; மற்றும் — பஞ்சபூதம் அனைத்தையும் தன்னுள்; முற்றும் ஆய் — அடக்கியவனாய் (உபாதாநமாய்); செய்ய சூழ் சுடர் — சிறந்த ஒளிமயமான; ஞானமாய் — ஸங்கல்பஞானம் உடையவனாய்; வெளி பட்டு — ஸ்ருஷ்டியை உத்தேசித்து; இவை — இவை அனைத்தயும்; படைத்தான் — படைத்தான் (நிமித்தமாய்); பின்னும் மொய் கொள் — மேலும் செறிந்த; சோதியோடு — ஒளிமயமான; ஆயினான் — பரமபதத்தை அடைந்தான்

seyya — reddish (revealing the wealth/control of bhagavān due to his being greater than all); thāmarai — like a lotus; kaṇṇanāy — having beautiful eyes; ulagĕzhum — all worlds; uṇda — drew them inside him; avan kaṇdīr — he is; oru — distinguished; mūvar āgiya — having the three forms of brahmā, vishṇu and ṣiva; vaiyam — earth; vānam — upper regions; manisar — humans; dheyvam — celestial beings; maṝum — animals; maṝum — plants; maṝum — five great elements [earth, water, fire, air, ether]; muṝum — mahath etc (which are primary elements of creation); āy — being the raw material to create [them]; seyya — (since amŏgha (unerring)) being honest; sūzh — to surround (all created objects); sudar — radiant; gyānamāy — being embodiment of knowledge in the form of sankalpam (divine will/vow); vel̤ip pattu — appearing with inclination to create; ivai — all these aforementioned objects; padaiththān — (being the nimiththa (instrumental cause)) created; pinnum — further; moy kol̤ — abundant; sŏdhiyŏdu — with divine radiance; āyinān — remained with

Detailed Explanation

In this inaugural pāśuram of the chapter, Āzhvār directs our devotion towards the Supreme Personality who alone is worthy of being surrendered unto. Our venerable ācāryas explain that Āzhvār establishes the absolute supremacy of Śrīman Nārāyaṇa by highlighting His complete and effortless control over the cosmic functions of dissolution (apyaya) and subsequent creation

+ Read more

TVM 3.6.2