TVM 3.6.2

Worship Kaṇṇaṉ.

கண்ணனை வணங்குக

3069 மூவராகியமூர்த்தியை முதல்மூவர்க்கும்முதல்வன்தன்னை *
சாவமுள்ளனநீக்குவானைத் தடங்கடற்கிடந்தான்தன்னை *
தேவதேவனைத் தென்னிலங்கையெரியெழச்செற்றவில்லியை *
பாவநாசனைப் பங்கயத்தடங்கண்ணனைப் பரவுமினோ.

TVM.3.6.2

3069 mūvar ākiya mūrttiyai * mutal
mūvarkkum mutalvaṉ taṉṉai *
cāvam ul̤l̤aṉa nīkkuvāṉait *
taṭaṅ kaṭal kiṭantāṉ taṉṉai **
teva tevaṉait tĕṉ ilaṅkai *
ĕri ĕzhac cĕṟṟa villiyai *
pāva nācaṉaip paṅkayat taṭaṅ
kaṇṇaṉaip * paravumiṉo (2)

Ragam

Shaurāṣhṭra / சௌராஷ்ட்

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3069. Sing the glory of the immaculate Lord with large lotus eyes, who set Laṅkā ablaze and vanquished His enemies with His valiant bow. He is the Chief of Nithyasuris, destroyer of sins, and the one who alleviates the distress of the Devas. Foremost among the first three, He forms the Trinity and rests upon the broad milky ocean.

Explanatory Notes

(i) On being told about the Lord’s transcendent glory, as in the preceding song, the Āzhvār was questioned by his listeners as to how they could at all propitiate such an exalted overlord. The Āzhvār, however, puts them at ease by pointing out in this song, the Lord’s simplicity in His incarnate Form as Rāma.

(ii) “First and foremost, Who the Trinity composes”: Please

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மூவர் ஆகிய — பிரமன் ருத்ரன் இந்திரன்; மூர்த்தியை — ஆகிய மூவரும் தானேயாய்; முதல் மூவர்க்கும் — அந்த முதல் மூவருக்கும்; முதல்வன் தன்னை — காரணபூதனாய்; சாவம் உள்ளன — அவர்களின் சாபங்களை; நீக்குவானை — நீக்கினவனாய்; தடங் கடல் — பரந்த பாற்கடலிலே; கிடந்தான் தன்னை — கண்வளருபவனாய்; தேவ தேவனை — தேவர்களுக்கு தேவனாய்; தென் இலங்கை — தென் இலங்கையை; எரி எழ — அக்னிக்கு இரை ஆக்கி; செற்ற — பகைவர்களை அழித்த; வில்லியை — வில்லை உடையவனாய்; பாவ நாசனை — பாபவிநாசகனான; பங்கயத் தடம் — தாமரை போன்ற கண்களையுடைய; கண்ணனை — கண்ணனை; பரவுமினோ — வணங்கி வழிபடுங்கள்

mūvar āgiya mūrththiyai — ās said in nārāyaṇa sūktham -sa brahmā sa ṣivassĕndhra:- (he [bhagavān] is brahmā, he is ṣiva, he is indhra), bhagavān who is the ṣarīrī (āthmā) of brahmā, rudhra and indhra, [yet] they are seen as himself; mudhal — lŏka pradhāna (prime personalities of the world); mūvarkku — (for those) three personalities; mudhalvan thannai — being the causal entity; sāvam — curses (for them which are caused by hurting own guru etc); ul̤l̤ana — that are present; nīkkuvānai — one who removes them; thadam — vast; kadal — in kshīrābdhi (milk ocean); kidandhān thannai — resting [there]; thĕva thĕvanai — appearing as the shelter for dhĕvas (celestial beings, who wanted to kill rāvaṇa); then ilangai — in lankā; eri — gruesome fire; ezha — to rise; seṝa — destroyed the enemies; villiyai — the archer; pāva nāsanai — (in sĕthu, through boons and charity) one who destroys the sins; pangayath thadam kaṇṇanai — puṇdarikāksha (lotus-eyed lord); paravumin — take shelter by praising him

Detailed Explanation

In the preceding pāśuram, Nammāzhvār established the absolute supremacy of Sriman Nārāyaṇa, highlighting His being the ultimate cause of the cosmos (jagat kāraṇatvam) and the captivating beauty of His lotus-like eyes (puṇḍarīkākṣatvam). This naturally gives rise to a profound apprehension in the heart of the seeker: if the Supreme Lord is so infinitely great and

+ Read more

TVM 3.6.1 TVM 3.6.3