TVM 3.2.10

After Seeing Kaṇṇaṉ, My Soul Found its Support.

கண்ணனைக் கண்டபின் என் உயிர் நிலை பெற்றது

3033 தலைப்பெய்காலம் நமன்தமர்பாசம்விட்டால் *
அலைப்பூணுண்ணும் அவ்வல்லலெல்லாமகல *
கலைப்பல்ஞானத்து என்கண்ணனைக்கண்டுகொண்டு *
நிலைப்பெற்றென்னெஞ்சம்பெற்றது நீடுயிரே.

TVM.3.2.10

3033 talaippĕy kālam * namaṉtamar pācam viṭṭāl *
alaippūṇ uṇṇum * av allal ĕllām akala **
kalaip pal ñāṉattu * ĕṉ kaṇṇaṉaik kaṇṭukŏṇṭu *
nilaip pĕṟṟu ĕṉ nĕñcam pĕṟṟatu * nīṭu uyire (10)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3033. Gruesome miseries, akin to Yama’s burden, have come to an end, and I have seen Kaṇṇaṉ, my beloved Lord, comprehended through many sacred texts. My mind is now steady, and my soul has been restored to its original purity and true stature.

Explanatory Notes

(i) Śrī Nampiḷḷai elucidates the context of this song, as follows:

Finding the Āzhvār in an extremely critical condition, the Lord calls upon him to enjoy His Iconic Form in Tiruvēṅkaṭaṃ and sustain himself. Thereupon, the Āzhvār feels greatly relieved and gives vent to his sense of relief, in this song.

(ii) Being away from the Lord is as gruesome as suffering

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நமன் தமர் — யமபடர்கள்; தலைப் பெய் காலம் — வந்து கிட்டுங்காலம்; பாசம் விட்டால் — பாசக் கயிற்றை வீசினால்; அலைப்பூண் — அவர்களால் ஏற்படும் துயரம்; உண்ணும் — அநுபவிக்குமாப் போலே வந்த; அ அல்லல் எல்லாம் — அந்த துயரங்களெல்லாம்; அகல — நீங்க; பல் — பலவகைப்பட்ட; கலை — சாஸ்த்ரங்களாலே; ஞானத்து — அறியப்படும்; என் கண்ணனை — என் கண்ணனை; கண்டு கொண்டு — காணப்பெற்று; என் நெஞ்சம் — என் மனமானது; நிலைப் பெற்று — நிலைப் பெற்றது; உயிரே — ஆத்மாவும்; நீடு பெற்றது — நித்யத்வத்தைப் பெற்றது

naman thamar — the servitors of yama; thalaip pey kālam — in the last moments; pāsam — rope; vittāl — throw; alaippūṇ — being tortured; uṇṇum — such as experiencing it (due to seeing enemies); a — that; allal ellām — sorrows; agala — to eliminate; pal — many types of; kalai — vĕdhams; gyānam — having known; en — [emperumān] who is easily approachable by me; kaṇṇanai — krishṇa; kaṇdu koṇdu — having seen; en nenjam — my heart (which is broken); nilai — stability; peṝu — acquired; uyir — āthmā (which was going to be finished due to grief); nīdu — eternity; peṝadhu — acquired

Detailed Explanation

In this tenth pāśuram, the culmination of the decad, our divine preceptors reveal the glorious intervention of emperumān. Having witnessed the Āzhvār's profound state of hopelessness, as expressed in the lament "eṅgu inith thalaippeyvan" ("How am I to attain the goal?"), Sriman Nārāyaṇa perceived that His devotee could no longer endure the agony of separation.

+ Read more

TVM 3.2.9 TVM 3.2.11