TVM 6.5.8

Saying "O Lotus-eyed One!", She Laments.

அரவிந்தலோசனா என்று கூறி இவள் இரங்குகிறாள்

3394 திருந்துவேதமும்வேள்வியும்
திருமாமகளிரும்தாம் * மலிந்
திருந்துவாழ்பொருநல்
வடகரைவண்தொலைவில்லிமங்கலம் *
கருந்தடங்கண்ணிகைதொழுத
அந்நாள்தொடங்கிஇந்நாள்தொறும் *
இருந்திருந்துதரவிந்தலோசன!
என்றேன்றே நைந்திரங்குமே. (2)

TVM.6.5.8

3394 tiruntu vetamum vel̤viyum *
tiru mā makal̤irum tām * malintu
iruntu vāzh pŏrunal * vaṭakarai
vaṇ tŏlaivillimaṅkalam **
karun taṭam kaṇṇi kaitŏzhuta * an nāl̤
tŏṭaṅki in nāl̤tŏṟum *
iruntu iruntu aravintalocaṉa! *
ĕṉṟu ĕṉṟe naintu iraṅkume (8)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Thozhi (Friend)

Divya Desam

Thiru Tholaivillimangalam

Simple Translation

3394. Oh, elders, ever since this lady with large dark eyes started adoring Tolaivillimaṅkalam, the affluent city on the north bank of the river Porumal, full of felicity, with scrupulous Vedic chantings and well-done rituals, she now and then calls out, "My lotus-eyed Lord," and dwindles down.

Explanatory Notes

The Nāyakī’s eyes became dark through their absorption of. and deep penetration into the dark-hued Lord. From the moment, she worshipped the Lord, enshrined in this pilgrim centre, she got entranced by His lotus eyes and thawed down, when she addressed Him, as her lotus-eyed Lord. She couldn’t go on repeating it, much as she would like to, as she dwindled down in a state of ecstasy.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

திருந்து வேதமும் — திருத்தமான வேதமும்; வேள்வியும் — வேள்வியும்; திரு மா மகளிரும் — லக்ஷ்மியுமான; தாம் மலிந்து — செல்வம் நிறைந்த; இருந்து வாழ் — வைதிகர்கள் வாழும்; பொருநல் — தாமிரபரணியின்; வடகரை — வடகரையில் இருக்கும்; வண் — வளம் பொருந்திய; தொலைவில்லிமங்கலம் — தொலைவில்லிமங்கலத்தை; கருந் தடம் — கருத்த பெரிய; கண்ணி — கண்களை உடைய இவள்; கைதொழுத — கைகூப்பி வணங்க; தொடங்கி — தொடங்கிய; அந் நாள் — அந்த நாள் முதல்; இந் நாள் தொறும் — இந்த நாள் வரை; இருந்து இருந்து — இருந்து இருந்து; அரவிந்தலோசன! — அரவிந்தலோசனனே!; என்று என்றே — என்று என்றே அழைத்தே; நைந்து இரங்குமே — உருக்குலைந்து கரைகிறாள்

vĕl̤viyum — yagya and other rituals (which are revealed in such vĕdham as ways to worshipping emperumān); mā — the one who nurtures the wealth which is apt (for such yagya etc); thirumagal̤irum — lakshmi; thām — they; malindhu — being abundant (due to togetherness with bhagavān); irundhu — being well established; vāzh — living; porunal vada karai — on the northern banks of the divine porunal (thāmirabharaṇi) river; vaṇ tholaivillimangalam — thiruththolaivillimangalam; karu — blackish; thadam — expansive; kaṇṇi — having eyes; kai thozhudha annāl̤ thodangi — from the day she started worshipping; i — now; nāl̤thoṛum — until this day; irundhu irundhu — (being unable to sustain in grief due to the distress) remaining; aravindhalŏchana — ŏh aravindhalŏchana!; enṛenṛĕ — calling out repeatedly; naindhu — becoming weak; irangum — had her heart melted.; ival̤ — parānguṣa nāyaki; nāl̤thoṛum — everyday

Detailed Explanation

In this eighth pāsuram of the chapter, the friend of Parāṅguśa Nāyaki eloquently describes the profound transformation that has overcome the Āzhvār. She explains how Parāṅguśa Nāyaki has been consumed by a state of devotional languor and spiritual weakening, a condition that began on the very day she first offered her worship to the divine abode of Thiruththolaivillimangalam

+ Read more

TVM 6.5.7 TVM 6.5.9