TVM 6.5.7

She Desires to Hear Only About Tolaivillimaṅgalam.

தொலைவில்லிமங்கலம் பற்றியே கேட்க விரும்புகிறாள் இவள்

3393 அன்னைமீர்! அணிமாமயில் சிறுமானிவள்
நம்மைக்கைவலிந்து *
என்னவார்த்தையுங்கேட்குறாள்
தொலைவில்லிமங்கலமென்றல்லால் *
முன்னம்நோற்றவிதிகொலோ? முகில்
வண்ணன்மாயங்கொலோ? * அவன்
சின்னமும்திருநாமமும் இவள்
வாயனகள்திருந்தவே.

TVM.6.5.7

3393 aṉṉaimīr aṇi mā mayil * ciṟumāṉ
ival̤ nammaik kaivalintu *
ĕṉṉa vārttaiyum keṭkuṟāl̤ *
tŏlaivillimaṅkalam ĕṉṟu allāl **
muṉṉam noṟṟa vitikŏlo? * mukil
vaṇṇaṉ māyam kŏlo? * avaṉ
ciṉṉamum tirunāmamum * ival̤
vāyaṉakal̤ tiruntave (7)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Thozhi (Friend)

Divya Desam

Thiru Tholaivillimangalam

Simple Translation

3393. Oh, mothers, this sweet lady, like the lovely peacock and the young doe, has slipped out of our hands and she wouldn't hear about anything but Tolaivillimaṇkalam. Could this happiness be bestowed upon her due to accumulated merit or the sweet resolve of the cloud-hued Lord? How distinctly she spells out His names and attributes!

Explanatory Notes

(i) The Nāyakī’s lovely locks of hair are compared to the colourful plumes of the peacock and her bewitching eyes to those of the young doe.

(ii) The Lord’s names and attributes gain colour, when they are spelt out by His devotees with inimitable fervour, as when Śrī Parāśara Bhaṭṭar sweetly ejaculated the holy name, “Aḻakiya maṇavāḻapperumāḷ!” (Lovely Spouse), Śrī

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அன்னைமீர்! — தாய்மார்களே!; அணி மா மயில் — அழகிய மயில் போன்றும்; சிறுமான் — இளம் மான் போலும்; இவள் — இருக்கும் இவள்; நம்மைக் — நமக்கு; கைவலிந்து — எட்டாதவள் ஆகிவிட்டாள்; தொலைவில்லிமங்கலம் — தொலைவில்லிமங்கலம்; என்று அல்லால் — என்பதைத் தவிர; என்ன வார்த்தையும் — வேறு எந்த வார்த்தையையும்; கேட்குறாள் — கேட்பதில்லை; முன்னம் நோற்ற — முற்பிறவியில் செய்த; விதி கொலோ? — புண்ணியமோ? அல்லது; முகில் வண்ணன் — முகில் வண்ணனின்; மாயம் கொலோ — மாயம் தானோ?; அவன் சின்னமும் — அவன் சின்னமும்; திருநாமமும் — அவன் நாமங்களுமே; இவள் வாயனகள் — இவளுடைய வாயில் வரும்; திருந்தவே — திருத்தமான வார்த்தைகளாகின்றன

mā — having dark complexion; mayil — very beautiful like peacock; siṛu — young; mān — like a deer; ival̤ — your little girl; nammai — us; kaivalindhu — overruling; tholaivillimangalam — thiruththolaivillimangalam; enṛu — as; allāl — other than; ena — any; vārththaiyum — word; kĕtka — to hear; uṛāl̤ — does not;; munnam — previously; nŏṝa — done; vidhikolŏ — fortune?; mugil — like a cloud which is magnanimous; vaṇṇan — done by one who is having the form; māyangolŏ — amaśing act?; avan — his; chinnamum — symbols (such as his ornaments); thirunāmamum — divine names (which reveal his magnanimity); thirundha — to become more glorious; ival̤ vāyanagal̤ — being spoken by her; thirundhu — having clarity (in revealing bhagavath svarūpa (true nature) rūpa (form) guṇa (qualties) vibhūthi (wealth)); vĕdhamum — vĕdham

Detailed Explanation

In this seventh pāśuram of the chapter, the narrative continues through the voice of Parāṅkuśa Nāyakī's dear friend and confidante. Addressing the Āzhvār's mothers, she expresses her profound astonishment at the transformation that has overcome their daughter. As our venerable ācāryas such as Nañjīyar and Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar explain, the friend observes

+ Read more

TVM 6.5.6 TVM 6.5.8