TVM 5.7.10

O Lord of the Devas (Deivanāyaka)! My Soul is Yours.

தெய்வநாயகா! என் உயிர் உன்னுடையது

3308 ஆறெனக்குநின்பாதமே சரணாகத்தந்தொழிந்தாய் * உனக்கோர்கைம்
மாறுநானொன்றிலேன் எனதாவியும்உனதே *
சேறுகொள்கரும்பும்பெருஞ்செந்நெல்லும் மலிதண் சிரீவரமங்கை *
நாறுபூந்தண்துழாய்முடியாய்! தெய்வநாயகனே! (2)

TVM.5.7.10

3308 āṟu ĕṉakku niṉ pātame * caraṇ ākat tantŏzhintāy * uṉakku or kaim
māṟu nāṉ ŏṉṟu ileṉ * ĕṉatu āviyum uṉate **
ceṟu kŏl̤ karumpum pĕrum cĕnnĕlum * mali taṇ cirīvaramaṅkai *
nāṟu pūn taṇ tuzhāy muṭiyāy * tĕyva nāyakaṉe * (10)

Ragam

Sāveri / ஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thiru Sireevaramangai

Simple Translation

3308. Oh, Teyvanāyakā, with Your fragrant tuḷaci garland adorning Your crown, You grace the abundant fields of cirīvaramaṅkai. As my sole refuge, You have blessed me with your divine feet. How can I repay such boundless kindness? My soul belongs to You entirely, and I have nothing to offer in return.

Explanatory Notes

(i) ‘Teivanāyakaṉ is the name of the Deity, enshrined in Vāṉamāmalai, meaning the overlord of all godlings, the Supreme Lord.

(ii) This decad began by emphasising the resourcelessness of the Āzhvār, that is, absence of any means other than the Lord Himself, (ākiñcanya). And now, in this concluding song, the Āzhvār compliments himself on the strength of his conviction

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

சேரு கொள் — சேற்று நிலங்களிலே வளர்கின்ற; கரும்பும் — கரும்பும்; பெருஞ் செந்நெலும் — பெரிய செந்நெற் பயிர்களும்; மலி தண் — மிகுந்திருக்கின்ற குளிர்ந்த; சிரீவரமங்கை — சிரீவரமங்கையில்; நாறு பூந் தண் — மணம் கமழும் குளிர்ந்த; துழாய் முடியாய்! — துளசிமாலை அணிந்தவனே!; தெய்வ நாயகனே! — தெய்வ நாயகனே!; எனக்கு — அடியேன் வணங்கி உய்ய; ஆறு — உபாயமாக; நின் பாதமே — உன் திருவடிகளையே; சரண் ஆக — புகலிடமாக; தந்து ஒழிந்தாய் — தந்து அருளினாய்; உனக்கு — அவ்வாறு தந்த உனக்கு; ஓர் கைம்மாறு — பிரதி உபகாரம் செய்ய; நான் ஒன்று இலேன் — என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை; எனது ஆவியும் — இந்த ஆத்மாவும்; உனதே — உன்னுடையதே ஆயிற்று

nin pādhamĕ — your divine feet only; ṣaraṇāga — upāyam (means) which is the refuge; thandhozhindhāy — you have bestowed;; unakku — for you (who are such a benefactor); ŏr — in any way; kaimāṛu — return favour; nān — ī (who am akinchana (empty-handed)); onṛu — anything; ilĕn — do not have; enadhu — my; āviyum — āthmā; unadhu — (already) yours;; sĕṛu — in muddy field; kol̤ — present; karumbum — sugarcane; peru — growing tall (taller than sugarcane); sennelum — paddy crop; mali — abundant; thaṇ — invigorating; sirīvaramangai — present in sirīvaramangai; nāṛu — very fragrant; pū — having freshness; thaṇ — invigorating; thuzhāy — decorated with thiruththuzhāy (thul̤asi); mudiyāy — having divine crown; dheyvam — for nithyasūris; nāyaganĕ — ŏh leader!; dheyvam — leader of nithyasūris; nāyagan — sarvĕṣvaran (supreme lord)

Detailed Explanation

In this tenth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār arrives at a profound and humbling conclusion. Having previously cried out, "aruḷāy uyyumāṟu enakku" (bestow Your grace so that I may be saved), the Āzhvār did not perceive an immediate manifestation of Emperumān’s mercy. Yet, in that very state of spiritual anguish, a supreme realization dawns upon him. He understands

+ Read more

TVM 5.7.9 TVM 5.7.11