TVM 4.3.1

எம் மனமே! கண்ணனுக்குப் பூசும் சந்தனம்

3145 கோவைவாயாள்பொருட்டு ஏற்றினெருத்தமிறுத்தாய் * மதிளிலங்கைக்
கோவைவீயச்சிலைகுனித்தாய்! குலநல்யானைமருப்பொசித்தாய்! *
பூவைவீயாநீர்தூவிப் போதால்வணங்கேனேலும் * நின்
பூவைவீயாமேனிக்குப் பூசுஞ்சாந்து என்னெஞ்சமே. (2)

3145 ## kovai vāyāl̤ pŏruṭṭu *
eṟṟiṉ ĕruttam iṟuttāy * matil̤ ilaṅkaik
kovai vīyac cilai kuṉittāy *
kula nal yāṉai maruppu ŏcittāy **
pūvai vīyā nīr tūvip *
potāl vaṇaṅkeṉelum * niṉ
pūvai vīyām meṉikkup *
pūcum cāntu ĕṉ nĕñcame (1)

Ragam

Ārabi / ஆரபி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

Oh, Lord, You broke the hump of the bulls truly and secured Nappiṉṉai, the red-lipped beauty. The king of Laṅkā, with ramparts high, You killed with Your infallible bow, and out You pulled the tusk of that majestic elephant and slew it. At these crucial moments, I served You not in a manner fit with flowers fine and water pure, and yet my mind is the sandal paste fit for Your lovely body of lily tint.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār regrets that he wasn’t keeping himself close to the Lord, when He tamed the unruly bulls for winning the hand of Nappiṉṉai, the charming bride, when he slew Rāvaṇa, the king of Laṅkā and killed Kuvalayāpīḍa, the high class elephant, set on Him by the treacherous Kaṃsa, by crushing its tusks. Had he (Āzhvār) been by the side of the Lord on those occasions, + Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

கோவை — கோவைக்கனிபோல் சிவந்த; வாயாள் — அதரத்தையுடைய நப்பின்னையின்; பொருட்டு — பொருட்டு; ஏற்றின் எருத்தம் — எருதுகளின் பிடரியை; இறுத்தாய்! — முறித்தவனே!; மதிள் இலங்கை — மதிள் சூழ்ந்த இலங்கைக்கு; கோவை — அரசனான ராவணன்; வீய — முடியும்படியாக; சிலை குனித்தாய்! — வில்லை வளைத்தவனே!; குல நல் யானை — நல்ல ஜாதி யானையான; மருப்பு — குவலயாபீடத்தின் கொம்பை; ஒசித்தாய்! — முறித்தவனே!; பூவை வீயா — பூக்களை விட்டு அகலாத; நீர் தூவி — தண்ணீரைத் தூவி; போதால் — உரிய காலங்களில்; வணங்கேனேலும் — உன்னைப் பணிந்திலேனாகிலும்; நின் பூவை — உன்னுடைய காயாம்பூ; வீயாம் மேனிக்கு — போன்ற திருமேனிக்கு; பூசும் சாந்து — பூசும் சந்தனம்; என் நெஞ்சமே — என் நெஞ்சமே ஆகும்

vāyāl̤ poruttu — for nappinnai who has lips; ĕṝin — bulls-; eruththam — nape (the back of the neck); iṛuththāy — one who broke; madhil̤ — having forts; ilangai — for lankā; kŏvai — rāvaṇa who is the kŏ (ruler); vīya — to finish; silai — bow; kuniththāy — one who drew; kulam — having high birth (best breed); nal — having best abilities; yānai — kuvalayāpīda-s; maruppu — tusk; osiththāy — ŏh one who (effortlessly) broke!; pūvai — flowers; vīyā — inseparable from; nīr — water; thūvi — offering unto you in a disorderly manner (due to love); pŏdhu — at those times; vaṇangĕnĕlum — though ī did not worship; nin — your; pūvai vīyām — having the complexion of pūvaippū (a dark-blue coloured flower); mĕnikku — for the divine form; pūsum — qualified to apply; sāndhu — angarāga (scented cosmetic); en nenjamĕ — let it be my heart!; īsan — being natural controller

Detailed WBW explanation

Highlights from Nampil̤l̤ai's Vyākhyānam as Documented by Vadakkuth Thiruvīdhip Pil̤l̤ai

Kōvai Vāyāl̤ Poruttu
Highlighting the beauty of Nappinnai's lips, which led Emperumāṉ to confront the fierce bulls, disregarding his own safety. They adorned her and proclaimed, "The one who triumphs over the bulls can marry her"; Kṛṣṇa, motivated by the thought, "Why

+ Read more

TVM 4.3.2