TVM 7.8.10

O Achyuta! You are Both the Formless and the Formed.

அச்சுதா! அருவும் உருவும் நீயே

3539 இல்லைநுணுக்கங்களே இதனிற்பிறிதென்னும்வண்ணம் *
தொல்லைநன்னூலில்சொன்ன உருவும்அருவும்நீயே *
அல்லித்துழாயலங்கல் அணிமார்ப! என்னச்சுதனே! *
வல்லதோர்வண்ணம்சொன்னால் அதுவேஉனக்காம் வண்ணமே.

TVM.7.8.10

3539 illai nuṇukkaṅkal̤e * itaṉil piṟitu ĕṉṉum vaṇṇam *
tŏllai nal nūlil cŏṉṉa * uruvum aruvum nīye **
allit tuzhāy alaṅkal * aṇi mārpa ĕṉ accutaṉe *
vallatu or vaṇṇam cŏṉṉāl * atuve uṉakku ām vaṇṇame (10)

Ragam

Pantuvaraḷi / பந்துவராளி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3539. Indeed, dear devotee, I exist in all forms—both sentient and non-sentient, subtle and gross. The ancient Vedas, filled with wisdom, speak of my omnipresence, encompassing all that is known and unknown. Yet, for my devotees, I am simply what they perceive and contemplate me to be, their understanding shaping their devotion.

Explanatory Notes

Both in the unmanifest (subtle) state and the manifest (gross) state, the Lord is in conjunction with the formless individual souls and the shapely non-sentient things. This is revealed by the Vedas, hoary and authentic. He is also visualised by the Saint, in His unique Form, bedecked with flowers and bejewelled, wielding conch and discus. Even the wisest sages and the

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இதனில் பிறிது — இதனைக் காட்டிலும் வேறு; நுணுக்கங்களே இல்லை — நுணுக்கங்களே இல்லை; என்னும் வண்ணம் — என்னும் வண்ணம்; தொல்லை — தொன்மையான; நல் நூலில் சொன்ன — வேதத்தில் சொன்ன; உருவும் — வடிவமுள்ள அசித்தாகவும்; அருவும் — அருவமான சித்தாகவும்; நீயே — நீயே இருக்கிறாய்; அல்லித் துழாய் — துளசி மாலை; அலங்கல் அணி மார்ப! — அணிந்த மார்பை உடையவனே!; என் அச்சுதனே! — என் அச்சுதனே!; வல்லது — சொற்களின் வலிமையால்; ஓர் வண்ணம் — உன் வடிவத்தைக் கூற இயலாது; சொன்னால் — எந்த அளவில் உன் வடிவம் கூறப்படுகிறதோ; அதுவே உனக்கு — அதற்குள்ளே நீ அமைந்து; ஆம் வண்ணமே — காட்சி தருவதும் உன் அருளே ஆகும்

nuṇukkangal̤ — subtler; illai — not present; ennum vaṇṇam — to say; thollai — being anādhi (beginningless); nal — having qualities such as apaurushĕyathvam (not authored by any one) etc; nūlil — in vĕdha ṣāsthram; sonna — mentioned by the term -thamas- (primordial matter); uruvum — achith (insentient objects); aruvum — chith (sentient beings); nīyĕ — you became them [i.e. their antharyāmi] as mentioned in -sadhĕva-; alli — having flower string; thuzhāy alangal — thiruththuzhāy (thul̤asi) garland; aṇi — having as decoration; thirumārba — having the divine chest; en — my; achchudhanĕ — oh one who is having divine form, and who never lets your devotees fail!; valladhŏr vaṇṇam — the great way; sonnāl — even if said by vĕdham etc; unakku — for you; adhuvĕ vaṇṇam — the manner; ām — it is (you remain obedient towards your devotes); ām — apt; vaṇṇam — mode

Detailed Explanation

In this tenth pāśuram, our revered Āzhvār meditates profoundly upon the supreme nature of Emperumān. This sublime reality of His Lordship is established not by mere logic, but is authoritatively revealed only through the timeless Vedas. The Āzhvār contemplates Śrīman Nārāyaṇa as the ultimate cause (kāraṇa) of all existence, who possesses the entire host of sentient

+ Read more

TVM 7.8.9 TVM 7.8.11