PT 2.8.4

I Saw the One Who is the Supreme Effulgence

பரஞ்சோதியாக இருப்பவரை நான் கண்டேன்

1121 மஞ்சுயர்மாமணிக்குன்றம்ஏந்தி
மாமழைகாத்துஒருமாயவானை
அஞ்ச * அதன்மருப்பன்றுவாங்கும்
ஆயர்கொல்? மாயஅறியமாட்டேன் *
வெஞ்சுடராழியும்சங்கும்ஏந்தி
வேதமுன்ஓதுவர்நீதிவானத்து *
அஞ்சுடர்போன்றுஇவரார்கொல்? என்ன
அட்டபுயகரத்தேனென்றாரே.

PT.2.8.4

1121 mañcu uyar mā maṇik kuṉṟam enti *
mā mazhai kāttu ŏru māya āṉai
añca * ataṉ maruppu ŏṉṟu vāṅkum *
āyarkŏl? māyam aṟiyamāṭṭeṉ **
vĕm cuṭar āzhiyum caṅkum enti *
vetam muṉ otuvar nīti vāṉattu *
am cuṭar poṉṟivar ārkŏl? ĕṉṉa- *
aṭṭapuyakaratteṉ ĕṉṟāre-4 **

Ragam

Darbhār / தர்பார்

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

Ashtabhuyakaram

Simple Translation

1121. He lifted the Govardhana hill, shining with rare jewels, raising it as high as the clouds to shield against the heavy storm. He broke the tusk of the fierce, magical elephant Kuvalayāpeetam without fear. Is He the cowherd Krishna, the master of wondrous deeds? I cannot tell. Holding the bright discus and the conch in His hands, and dwelling eternally in Paramapadham, where the Devas rightly chant the Vedas. When asked, “Who is He, this shining form?” He said, “I am Attabhuyakarathan — I have come for you.”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மஞ்சு உயர் — மேக மண்டலம் வரையில் உயர்ந்ததும்; மா மணி — ரத்னமயமான; குன்றம் ஏந்தி — கோவர்த்தன மலையைத் தூக்கி; மா மழை காத்து — பெரும் மழையைக் காத்தவரும்; ஒரு மாய ஆனை — ஒரு மாய யானை குவலயாபீடம்; அஞ்ச அதன் மருப்பு — அஞ்ச அதன் கொம்பை; ஒன்று வாங்கும் — முறித்தெறிந்தவரும்; ஆயர்கொல்? மாயம் — ஆயர்குல கண்ணனோ?; அறியமாட்டேன் — தெரியவில்லையே; வெம் சுடர் — வெளுத்த பிரகாசமான; ஆழியும் — சக்கரத்தையும்; சங்கும் ஏந்தி — சங்கையும் ஏந்திக் கொண்டிருப்பவர் முன்; நீதி வானத்து — தேவர்கள் முறை தவறாத; வேதம் — வேதங்களை; முன் ஓதுவர் — ஓதிக்கொண்டிருக்கும் பரமபதத்தில் இருக்கும்; அம் சுடர் போன்று இவர் — பரஞ்சோதி போன்றவரான இவர்; ஆர்கொல்? என்ன — யார்? என்று நான் கேட்க அவர்; அட்டபுயகரத்தேன் — நான் அட்டபுயகரத்தான்; என்றாரே — என்றார்

manju — up to cloud range; uyar — risen; māmaṇi — having best gems; kunṛam — gŏvardhana hill; ĕndhi — lifted; māmazhai — huge rain; kāththu — stopped; oru — matchless; māyam — amaśing; ānai — kuvalayāpīdam; anja — to fear; adhan maruppu onṛu — one of its tusks; vāngum — broke; āyarkol — is it krishṇa!; māyam — amaśing acts; aṛiya māttĕn — ī don-t know;; vem sudar — having cruel radiance; āzhiyum — thiruvāzhi āzhwān (chakkaraththāzhvār); sangum — ṣrī pānchajanyam; ĕndhi — holding; vĕdham mun ŏdhuvar — spoke words which are similar to vĕdham;; nīdhi — orderly; vānaththu — eternally residing in paramapadham; anjudar pŏnṛa — like the greatly radiant bhagavān; ivar ār kol? enna — when asked “Who is he?”; attabuyagaraththĕn — ī am the lord of thiruvattabuyagaram; enṛār — mercifully said

Detailed Explanation

**Highlights from the Avathārikai (Introduction)**

The Āzhvār’s divine consciousness is once again gracefully drawn towards the sublime exploits of Bhagavān, being completely immersed in the glories of His Kṛṣṇāvatāram.

A Plain Rendering of the Pāśuram

Can it truly be that very same Lord Kṛṣṇa who once protected His devotees from the torrential,

+ Read more

PT 2.8.3 PT 2.8.5