PT 2.8.3

The One I Saw is the Lord of Aṣṭabhujakaram

நான் கண்டவர் அட்டபுயகரத்தாரே

1120 செம்பொனிலங்குவலங்கைவாளி
திண்சிலைதண்டொடுசங்கம்ஒள்வாள் *
உம்பரிருசுடராழியோடு
கேடகம்ஒண்மலர்பற்றிஎற்றே! *
வெம்புசினத்துஅடல்வேழம்வீழ
வெண்மருப்பொன்றுபறித்து * இருண்ட
அம்புதம்போன்றிவரார்கொல்? என்ன
அட்டபுயகரத்தேனென்றாரே.

PT.2.8.3

1120 cĕm pŏṉ ilaṅku valaṅkai vāl̤i *
tiṇ cilai taṇṭŏṭu caṅkam ŏl̤ vāl̤ *
umpar iru cuṭar āzhiyoṭu *
keṭakam ŏṇ malar paṟṟi ĕṟṟe **
vĕmpu ciṉattu aṭal vezham vīzha *
vĕṇ maruppu ŏṉṟu paṟittu * iruṇṭa
amputam poṉṟivar ārkŏl? ĕṉṉa- *
aṭṭapuyakaratteṉ ĕṉṟāre-3 **

Ragam

Darbhār / தர்பார்

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

Ashtabhuyakaram

Simple Translation

1120. In His divine hand, He holds a shining golden bow, strong arrows, a mace, a bright conch, a sharp sword, a blazing discus, a shield, and lovely flowers. With fierce strength and burning wrath, He struck down the mighty elephant Kuvalayāpeetam, snapping one of its white tusks. He stands dark like a raincloud — powerful and radiant. When asked, “Who is He, this majestic form?” He replied, “I am Attabhuyakarathan — I have come for you.”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வலங்கை இலங்கு — வலது கையில் பிரகாசிக்கும்; செம் பொன் — செம் பொன்னால் செய்யப்பட்ட; வாளி திண் — பாணங்களையும் திடமான; சிலை — வில்லையும்; தண்டொடு சங்கம் ஒள் வாள் — கதை சங்கு வாள்; உம்பர் இரு சுடர் — மிக உயர்ந்த பிரகாசமான; ஆழியோடு — சக்கரமும்; கேடகம் — கடகையும் ஆகியவைகளோடும்; ஒண் மலர் — அழகிய மலர்களோடும்; பற்றி எற்றே! — இருக்கும்; வெம்பு சினத்து அடல் — மிக்க கோபமும் மிடுக்குமுடைய; வேழம் வீழ — குவலயாபீடம் என்னும் யானை அழிய; வெண் மருப்பு — வெளுத்த தந்தம்; ஒன்று பறித்து — ஒன்றை முறித்த; இருண்ட அம்புதம் போன்று — கருத்த மேகம் போன்ற இவர்; ஆர்கொல்? என்ன — யார்? என்று நான் கேட்க அவர்; அட்டபுயகரத்தேன் — நான் அட்டபுயகரத்தான்; என்றாரே — உனக்காக வந்தேன் என்றாரே

valam kai — in his divine right hand; ilangu — shining; sem pon — made of fresh gold; vāl̤i — arrows; thiṇ — strong; silai — bow; thaṇdodu — mace; sangam — ṣrī pānchajanyam, the conch; ol̤ — shining; vāl̤ — divine dagger; umbar — greater than (all other weapons); iru sudar — having great radiance; āzhiyodu — with the chakkaraththāzhvār (the disc); kĕdagam — shield; ol̤ — beautiful; malar — flower; paṝi — holding; eṝĕ — wow!; vembu sinam — great anger; adal — strength; vĕzham — kuvalayāpīdam, the elephant; vīzha — to be killed; vel̤ maruppu onṛu — a white tusk; paṛiththu — broke; iruṇda — being dark due to abundance of water; ambudham pŏnṛa — like a cloud; ivar ār kol? enna — when asked “Who is he?”; attabuyagaraththĕn — ī am the lord of thiruvattabuyagaram; enṛār — mercifully said

Detailed Explanation

Behold our glorious Lord, Sriman Nārāyaṇa, as He stands resplendent with His divine arsenal. In His sacred right hand, He bears luminous arrows fashioned from pure gold; He is adorned with a mighty, unyielding bow, a formidable mace (taṇdu), the divine conch known as Śrī Pāñcajanyam, a gleaming dagger, the supremely effulgent Cakkarattāzhvār (the

+ Read more

PT 2.8.2 PT 2.8.4