TVM 8.10.1

The Holy Feet of the Devotees of Tirumāl are My Refuge.

திருமால் அடியார்களின் திருவடிகளே சரணம்

3662 நெடுமாற்கடிமைசெய்வேன்போல் அவனைக்கருதவஞ்சித்து *
தடுமாற்றற்றதீக்கதிகள் முற்றும்தவிர்ந்தசதிர்நினைந்தால் *
கொடுமாவினையேன்அவனடியாரடியே கூடுமிதுவல்லால் *
விடுமாறென்பதென்? அந்தோ! வியன்மூவுலகு பெறினுமே. (2)

3662 ## nĕṭumāṟku aṭimai cĕyveṉpol *
avaṉaik karuta vañcittu *
taṭumāṟṟu aṟṟa tīkkatikal̤ * muṟṟum
tavirnta catir niṉaintāl **
kŏṭu mā viṉaiyeṉ avaṉ aṭiyār
aṭiye * kūṭum itu allāl *
viṭumāṟu ĕṉpatu ĕṉ anto! *
viyaṉ mūvulaku pĕṟiṉume? (1)

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

3662. If even the mere contemplation of rendering service unto the Lord, who harbors immense love for His devotees, could truly absolve me of all my grievous sins, unbeknownst to me, how could I, this humble sinner, forsake the service at the lovely feet of His devotees? Need I state that apart from this, I would reject outright any other offer, even if it were the gift of all the vast worlds?

Explanatory Notes

If the mere wish of the Āzhvār, with hardly any semblance of sincerity to serve the Lord, could surely blot out all his deadly sins, that very moment, without his being aware of the whole process how much more beneficial could whole-hearted devotion to His apostles be? This is how the Āzhvār revolved, in his mind, seeing that the Lord bears inordinate love for His devotees

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நெடுமாற்கு — எம்பெருமானுக்கு; அடிமை — கைங்கர்யம்; செய்வேன் போல் — செய்வதைப் போல; அவனைக் கருத — அவனை நினைத்தால்; தீக்கதிகள் — தீவினைகள்; முற்றும் — அனைத்தும்; வஞ்சித்து — நான் அறியாதவாறு; தடுமாற்று அற்ற — ஓர் அலைச்சலும் இன்றி; தவிர்ந்த — என்னை விட்டு நீங்கியதை; சதிர் நினைந்தால் — ஆராய்ந்து பார்த்தால்; வியன் மூவுலகு — பரந்த மூன்று உலகங்களையும்; பெறினுமே — பெற்றாலும்; அவன் அடியார் — அவன் அடியார்களின்; அடியே கூடும் — திருவடிகளை அடைந்து; இது அல்லால் — கைங்கர்யம் செய்வது தவிர; கொடு மா — கொடிய பெரும்; வினையேன் என் — பாவியான எனக்கு; விடும் ஆறு என்பது? — இதைவிடப் பெரும் பேறு உண்டோ?; அந்தோ! — அந்தோ!

adimai seyvĕnpŏl — as to serve; avanai — him; karudha — as ī thought; thadumāṝam — wavering; aṝa — remaining in me, to eliminate; thīkkadhigal̤ — the evil ways (which are in the form of avidhyā [ignorance], causing sorrow); muṝum — all; vanjiththu — deceiving me (without my knowledge); thavirndha — left me (as said in -kānŏ orungiṝum kaṇdila māl-);; sadhir — apt; ninaindhāl — if we see; avan — for him (who has motherly affection towards devotees); adiyār — bhāgavathas, who are his servitors; adiyĕ — divine feet only; kūdum idhu allāl — other than attaining; viyan — vast; mū ulagu — wealth of three worlds; peṛinum — even if attained; kodu — to highlight the difference between aiswaryam (wealth) and thadhīya ṣĕshathvam (being subservient to devotees); mā vinaiyĕn — ī who am having great sin; vidum — leaving; āṛu — as ways; enbadhu — saying; en — why?; andhŏ — alas!; viyan — huge; mū ulagu — the wealth of three worlds

Detailed Explanation

In this inaugural pāśuram of the tenth chapter of the eighth decade, Śrī Nammāzhvār reveals the pinnacle of spiritual attainment. The great ācāryas illuminate its central theme with profound clarity. Śrī Nanjīyar posits that the Āzhvār declares, "Even more than ruling over the amazing three worlds, serving bhāgavatas is most enjoyable for me." Elevating this sentiment

+ Read more

TVM 8.10.2