TVM 6.8.7

O Dolls! Put an End to My Loss of Complexion.

பதுமைகளே! என் நிறக்கேட்டைத் தீர்த்து வையுங்கள்

3426 பூவைகள்போல்நிறத்தன் புண்டரீகங்கள்போலும் கண்ணன் *
யாவையும்யாவருமாய் நின்றமாயனென்னாழிப்பிரான் *
மாவைவல்வாய்பிளந்த மதுசூதற்கென்மாற்றம் சொல்லி *
பாவைகள்! தீர்க்கிற்றிரே வினையாட்டியேன்பாசறவே.

TVM.6.8.7

3426 pūvaikal̤ pol niṟattaṉ * puṇṭarīkaṅkal̤ polum kaṇṇaṉ *
yāvaiyum yāvarum āy * niṉṟa māyaṉ ĕṉ āzhip pirāṉ **
māvai val vāy pil̤anta * matucūtaṟku ĕṉ māṟṟam cŏlli *
pāvaikal̤ tīrkkiṟṟire * viṉaiyāṭṭiyeṉ pācaṟave? (7)

Ragam

Dvajāvanti / த்வஜாவந்தி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Simple Translation

3426. Dolls of mine, can you carry my words to the amazing Lord with blue hue and lotus eyes? He who showed me His beautiful discus, who takes on all forms of things and beings, who defeated Matu and split the mouth of a demoniac horse. Can you alleviate this sinner's miserable plight?

Explanatory Notes

The Nāyakī’s plight is such that she is obliged to seek the assistance of even inanimate things like dolls; the Supreme Lord seems to be indifferent while the mobile creatures like the winged birds have their own occupations. In the last resort, she falls back upon her very playthings. The folks around question why at all she should agitate like this, when the Lord is

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பாவைகள்! — பாவைகளே!; பூவைகள் போல் — காயாம்பூ போன்ற; நிறத்தன் — நிறமுடையுவனும்; புண்டரீகங்கள் — செந்தாமரைகள்; போலும் கண்ணன் — போன்ற கண்களுடையவனும்; யாவையும் — அசேதனமும்; யாவரும் ஆய் நின்ற — சேதனமுமாய் நிற்பவனும்; மாயன் — மாயனுமான; என் ஆழி — சக்கரத்தைக் கையிலுடைய; பிரான் — என் ஸ்வாமியானவன்; மாவை — கேசி என்னும் குதிரையாக வந்த அசுரனின்; வல் வாய் பிளந்த — வலிய வாயைப் பிளந்த; மதுசூதற்கு — மதுசூதனனிடம்; வினையாட்டியேன் — பாவியான; என் மாற்றம் — நான் சொன்னதை; சொல்லி — சொல்வீர்களானால்; பாசறவே — என் பசலை நிறமும்; தீர்க்கிற்றிரே — என் துக்கமும் தீரும்

puṇdarīgangal̤ pŏlum — like lotus flowers; kaṇṇan — having eyes; yāvaiyum — all achĕthanas (insentient objects); yāvarum — all chĕthanas (sentient beings); āy — having as body/form, in those forms; ninṛa — being untouched by their defects; māyan — (while being amaśingly present everywhere) being able to be aloof; en āzhip pirān — the great benefactor who let me enjoy his beautiful combination of hand and divine chakra (disc), earlier; māvai — kĕṣi, the horse (who was a hurdle for the gŏpikās who were enjoying him); val — very strong; vāy — mouth; pil̤andha — one who tore; madhusūdhaṛku — for madhusūdhana (who is naturally the eliminator of enemies); en māṝam — the words ī taught to the parrots and mynās; solli — telling; pāvaigal̤ — ŏh dolls (who remain here unable to bear my sorrow, unlike the birds who flew away)!; vinaiyāttiyĕn — me who is sinful to be forced to get my desire fulfilled through you; pāsaṛavu — loss of fresh complexion; thīrkkiṝirĕ — can you remedy?; āsu — any shortcoming in flying; aṛu — not having

Detailed Explanation

In this seventh pāsuram of the chapter, the Āzhvār, fully embodying the persona of Parāṅguśa Nāyakī, reaches a new depth of sorrow in her separation from Śrīman Nārāyaṇa. Having previously dispatched sentient beings (cetanas) such as birds as messengers, she found her cause unfulfilled, as they too seemed to abandon her, much like Emperumān Himself. Overwhelmed by

+ Read more

TVM 6.8.6 TVM 6.8.8