TVM 4.5.9

Is There Any Equal to Me, Who Sings of Kaṇṇaṉ?

கண்ணனைப் பாடும் எனக்கு நிகர் உண்டோ?

3175 வானத்தும்வானத்துள்ளும்பரும் மண்ணுள்ளும் மண்ணின்கீழ்த்
தானத்தும் * எண்திசையும் தவிராதுநின்றான்தன்னை *
கூனற்சங்கத்தடக்கையவனைக் குடமாடியை வானக்
கோனை * கவிசொல்லவல்லேற்கு இனிமாறுண்டோ?

TVM.4.5.9

3175 vāṉattum vāṉattul̤ umparum * maṇṇul̤l̤um maṇṇiṉ kīzht
tāṉattum * ĕṇ ticaiyum tavirātu * niṉṟāṉ taṉṉai *
kūṉal caṅkat taṭakkaiyavaṉaik * kuṭam āṭiyai vāṉak
koṉai * kavi cŏlla valleṟku * iṉi māṟu uṇṭe? (9)

Ragam

Tōdi / தோடி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3175. Is there a poet as good as me, singing the glory of the Lord, who is everywhere, in the highest, middle, and lowest places? He holds the beautiful spiral conch in His hand. He is the enchanting pot-dancer, the Chief of the Nithyasuris

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār is the peerless poet, singing the Lord’s glory embiacing all His five aspects of ‘Para’ (transcendent), Vyūha (Operative), Vibhava (Incarnate), ‘Antaryāmi’ (Internal Controller) and ‘Arca’ (Iconic) Forms. The ‘Nityas’ (Eternal Heroes) and ‘Muktas’ (Released Souls), in spiritual world, confine themselves to the transcendent glory of the Lord; Sages like Parāśara

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வானத்தும் — சுவர்க்கத்திலும்; வானத்துள் — பிரம்ம லோகத்திலும்; உம்பரும் — மேலே உள்ள லோகங்களிலும்; மண் உள்ளும் — பூலோகத்திலும்; மண்ணின் கீழ் — பூமிக்குக் கீழே இருக்கும்; தானத்தும் — பாதாள லோகத்திலும்; எண் திசையும் — எட்டு திக்குகளிலும்; தவிராது — நீங்காது பரந்து; நின்றான் தன்னை — நின்றவன் தன்னை; கூன் நல் சங்க — வளைந்த சிறந்த சங்கை; தடக்கையவனை — பெரிய கையிலுடையவனும்; குடம் ஆடியை — குடக்கூத்தாடியவனும்; வானக் கோனை — நித்யஸூரிகளின் தலைவனை; கவி சொல்ல — கவிதை புனையவல்ல; வல்லேர்க்கு — பாடவல்ல எனக்கு; இனி மாறு உண்டே? — ஒப்பாவார் உண்டோ?

ul̤ vānaththu — residing inside the sky; umbarum — in the higher regions; maṇṇul̤l̤um — in the earth; maṇṇin kīzh thānaththum — the lower regions below earth such as pāthāl̤a etc; eṇ thisaiyum — eight type of entities (which exist in these different regions, classified by categories such as dhĕva (celestial), manushya (human), thiryak (animal), sthāvara (plant) and varṇa such as brāhmaṇa, kshathriya, vaiṣya and ṣūdhra); thavirādhu — without missing anything; ninṛān thannai — one who has the nature of pervading everything; kūn — bent; nal — attractive; sangam — having ṣrī pānchajanya (the divine conch); thada — large; kaiyavanai — one who is having divine hands; kudamādiyai — one who performs activities such as dancing with pots, which captivate the hearts of everyone; vānam kŏnai — emperumān who has the greatness of being enjoyed by nithyasūris (eternally free souls); kavi solla vallĕṛku — for me who can sing his praises; ini — now; māṛu — [matching] opponent; uṇdĕ — is there any?; uṇdum — placed in [his] stomach (during total deluge)

Detailed Explanation

In this ninth pāśuram, having experienced the boundless glories of Śrīman Nārāyaṇa, Śrī Nammāzhvār enters a state of profound bliss, exclaiming his unique capacity to praise the Lord in all His divine states. The pūrvācāryas illuminate this sentiment with great clarity. Śrī Nanjīyar notes that Āzhvār becomes blissful, realizing, "I can praise him in all his states

+ Read more

TVM 4.5.8 TVM 4.5.10