TVM 3.10.5

I Grasped Kaṇṇaṉ: I Wiped Away My Sorrow.

கண்ணனைப் பற்றினேன்: துயரம் துடைத்தேன்

3116 இடரின்றியேயொருநாளொருபோழ்தில் எல்லாவுலகும் கழிய *
படர்புகழ்ப்பார்த்தனும்வைதிகனும் உடனேறத்திண்தேர்கடவி *
சுடரொளியாய்நின்றதன்னுடைச்சோதியில் வைதிகன் பிள்ளைகளை *
உடலொடும்கொண்டுகொடுத்தவனைப்பற்றி ஒன்றும் துயரிலனே.

TVM.3.10.5

3116 iṭar iṉṟiye ŏru nāl̤ ŏru pozhtil *
ĕllā ulakum kazhiya *
paṭar pukazhp pārttaṉum vaitikaṉum *
uṭaṉ eṟat tiṇ ter kaṭavi **
cuṭar ŏl̤iyāy niṉṟa taṉṉuṭaic cotiyil *
vaitikaṉ pil̤l̤aikal̤ai *
uṭalŏṭum kŏṇṭu kŏṭuttavaṉaip paṟṟi *
ŏṉṟum tuyar ilaṉe (5)

Ragam

Aṭāṇa/ அடாணா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Divya Desam

Paramapadam

Simple Translation

3116. I have not the slightest tinge of grief because I have reached my gracious Lord who safely returned the lost sons of a Vedic man back to him. He took the man and Arjuna in a strong chariot, journeying to the upper regions and reclaiming the four sons from the radiant SriVaikuntam.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār asserts that there is no question of his being confronted by grief of any kind, having taken sole refuge in the Supreme Lord, Who, as Kṛṣṇa, went light into SriVaikuntam, reclaimed the four missing sons of a ‘Vaidik’ (Brahmin) and delivered them back to him as promised.

(ii) The ‘Vaidik’, referred to in (i) above, lost three sons successively; immediately

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இடர் இன்றியே — இடைஞ்சல் ஒன்றுமின்றி; ஒரு நாள் — ஒரு நாள்; ஒரு போழ்தில் — ஒரு நொடிப்போழ்தில்; எல்லா உலகும் — எல்லா உலகங்களையும்; கழிய — கடந்து; படர் புகழ் — பரந்த புகழுடைய; பார்த்தனும் — அர்ஜுனனும்; வைதிகனும் உடன் ஏற — வைதிகனும் உடன் ஏற; திண் தேர் கடவி — திடமான தேரைச் செலுத்தி; சுடர் ஒளியாய் நின்ற — ஒளிமயமான; தன்னுடை — தன்னுடைய; சோதியில் — பரமபதத்திலிருந்து; வைதிகன் — வைதிகன்; பிள்ளைகளை — பிள்ளைகளை; உடலொடும் — அவர்கள் உடலோடு; கொண்டு — கொண்டு வந்து; கொடுத்தவனை — கொடுத்த பெருமானை; பற்றி — பற்றியதால் அடைந்ததால்; ஒன்றும் துயர் இலனே — எனக்கு ஒரு துயரும் இல்லை

idar inṛiyĕ — without difficulty; oru nāl̤ — one day; oru pŏzhdhil — at a time (which is in between the completion of one karma (task) and the beginning of the next karma); ellā ulagum — for all worlds; kazhiya — to go away from; padar pugazh — very famous (due to being surrendered to krishṇa); pārththanum — arjuna; vaidhikanum — and the brāhmaṇa; udan ĕṛa — climb along and go with; thiṇ thĕr — the firm chariot (which does not go through any change even while reaching the causal region [paramapadham]); kadavi — ride; sudar ol̤iyāy ninṛa — standing, greatly radiant, changeless; thannudaich chŏdhiyil — his own abode which is indicated by the term -param jyŏthi #(supremely radiant abode); vaidhikan pil̤l̤aigal̤ai — the four sons of that brāhmaṇa; udalodum — with their unchanged bodies (since paramapadham does not get affected by change in time); koṇdu koduththavanai — brought back and gave them to him [brāhmhaṇa]; paṝi — approached and enjoyed; onṛum — in any manner; thuyar ilan — remain free from worldly sorrows

Detailed Explanation

In the fifth pāsuram of this chapter, Śrī Nammāzhvār meditates upon a magnificent and profound līlā of Śrī Kṛṣṇa, wherein He rescued the sons of a vaidhika brāhmaṇa. By contemplating this extraordinary act of divine omnipotence and grace, the Āzhvār arrives at the unshakeable conclusion, as elucidated by our revered pūrvācāryas like Śrī Nañjīyar and Śrī Nampiḷḷai:

+ Read more

TVM 3.10.4 TVM 3.10.6