TVM 3.10.6

I am Praising Kaṇṇaṉ: Sorrow Has Fled.

கண்ணனைப் புகழ்கிறேன் : துன்பம் ஓடிவிட்டது

3117 துயரில்சுடரொளிதன்னுடைச்சோதி நின்றவண்ணம் நிற்கவே *
துயரில்மலியும்மனிசர்பிறவியில் தோன்றிக்கண் காணவந்து *
துயரங்கள்செய்துதன்தெய்வநிலையுலகில் புகவுய்க்குமம் மான் *
துயரமில்சீர்க்கண்ணன்மாயன்புகழ்துற்ற யானோர் துன்பமிலனே.

TVM.3.10.6

3117 tuyar il cuṭar ŏl̤i taṉṉuṭaic coti *
niṉṟa vaṇṇam niṟkave *
tuyaril maliyum maṉicar piṟaviyil *
toṉṟikkaṇ kāṇa vantu **
tuyaraṅkal̤ cĕytu taṉ tĕyvanilai ulakil *
puka uykkum ammāṉ *
tuyaram il cīrk kaṇṇaṉ māyaṉ pukazh tuṟṟa *
yāṉ or tuṉpam ilaṉe (6)

Ragam

Aṭāṇa/ அடாணா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

3117. I am absolutely trouble-free as I sing the great glory of my wondrous Lord, full of auspicious traits and free from base qualities. He descended as Kannan, in all His supernal splendor, among sorrow-stricken humans, spreading His unique glory in this world and attracting everyone.

Explanatory Notes

(i) Though born among humans as Sr! Krsna, son of Vasudeva, the Lord retained His Supernal Form and traits in tact as He assumes the Form of His choice, unlike the bodies He dowers on us under compulsion, according to our Karma. Making Himself VlSlble to the worldlings and mixing with them freely, He displays His auspicious traits in “abundance. Meditating on these great

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

துயர் இல் — துயரமே இல்லாத; சுடர் ஒளி — ஒளிமயமான; தன்னுடைச் சோதி — சுத்த ஸத்வ விக்ரஹம் போல்; நின்ற வண்ணம் நிற்கவே — நின்ற வண்ணம் நிற்க; துயரில் — துயரத்தில்; மலியும் மனிசர் — வருந்தும் மனித; பிறவியில் தோன்றி — பிறவியில் தோன்றி; கண் — அனைவரும் கண்ணால்; காண வந்து — காணும்படியாக வந்து; துயரங்கள் செய்து — அனைவரையும் ஈடுபடுத்தி; தன் தெய்வ நிலை — தன் தெய்வ நிலையை; உலகில் — இவ்வுலகத்தில்; புக உய்க்கும் — நிலை நிறுத்தின; அம்மான் — பெருமான்; துயரம் இல் — கெட்ட குணங்கள் இல்லாத; சீர்க் — நற்குணங்களையே உடைய; கண்ணன் மாயன் — மாயக்கண்ணனின்; புகழ் துற்ற — புகழை அநுபவிக்கப் பெற்ற; யான் ஒர் துன்பம் — நான் ஒர் துன்பமும்; இலனே — உடையவன் அல்லேன்

thuyar il — (since it is spiritual) being opposite to sorrow etc; sudar ol̤i — (since it is sudhdha sathvam (pure goodness)) very radiant resplendent form; thannudaich chŏdhi — his distinguished form which is termed as param jyŏthi (supreme light); ninṛa vaṇṇamĕ — in the same original state; niṛka — retaining; thuyaril — in sorrow; maliyum — subsisted; manisar piṛaviyil — in human birth; thŏnṛi — appear/incarnate; kaṇ kāṇa vandhu — presenting (his spiritual form which is imperceptible) to the human eyes; thuyarangal̤ seydhu — engage (devotees and others in his qualities (physical, magnanimity, bravery etc)); than — his distinguished; dheyvam nilai — divine supreme state; ulagil — in this world (which does not understand his greatness); puga uykkum — place firmly; ammān — one who is greater than all; thuyaram il sīr — one who is opposite to all bad aspects and the abode of all auspicious qualities; kaṇṇan — krishṇa; māyan — amaśing person-s; pugazh — qualities and activities; thuṝa — closely enjoyed; yān — ī; ŏr thunbam — an undesirable aspect; ilan — not having

Detailed Explanation

In this sixth pāśuram of the chapter, as elucidated by revered ācāryas such as Nañjīyar and Nampiḷḷai, the Āzhvār makes a profound declaration of his ultimate state of bliss. Having intimately experienced the divine qualities of Śrī Kṛṣṇa—who condescended to manifest His own spiritual form within a human guise for the express purpose of being seen by worldly beings

+ Read more

TVM 3.10.5 TVM 3.10.7