TVM 2.9.5

Whatever State I Attain, I Will Not Forget Kaṇṇaṉ.

எந்தக் கதி கிடைத்தாலும் கண்ணனை மறவேன்

2995 சிறப்பில்வீடு சுவர்க்கம்நரகம் *
இறப்பிலெய்துக வெய்தற்க * யானும்
பிறப்பில் பல்பிறவிப்பெருமானை *
மறப்பொன்றின்றி என்னும்மகிழ்வேனே.

TVM.2.9.5

2995 ciṟappil vīṭu * cuvarkkam narakam *
iṟappil ĕytuka * ĕytaṟka ** yāṉum
piṟappu il pal * piṟavip pĕrumāṉai *
maṟappu ŏṉṟu iṉṟi * ĕṉṟum makizhvaṉe (5)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2995. Whether I go to SriVaikuntam, svarga, or hell after death, doesn't matter to me. May I meditate on the Lord, who, though free from birth, chooses to take many births continuously. May I never forget Him and always be filled with joy.

Explanatory Notes

The Āzhvār’s sole concern is to remain steeped for ever in the enjoyment of the Lord’s wondrous deeds and auspicious traits, displayed during the numerous incarnations taken at His sweet volition.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இறப்பில் — மரணத்திற்குப் பின்; சிறப்பில் வீடு — சிறப்புடைய மோக்ஷம்; சுவர்க்கம் நரகம் — சுவர்க்கம் நரகம்; எய்துக — அடைவேன்; எய்தற்க யானும் — அடையாமலிருப்பேன் நான்; பிறப்பில் — பிறப்பில்லாதவனும்; பல் பிறவி — பல பிறவி பிறக்கின்ற; பெருமானை — பெருமானின் நற்குணங்களை; மறப்பு ஒன்று இன்றி — சிறிதும் மறவாமல்; என்றும் — எக்காலத்திலும் சிந்தித்து; மகிழ்வேனே — அநுபவிப்பேனாக

iṛappil — after leaving this body; siṛappil — having goodness (of bliss); vīdu — mŏksham (liberation); suvarkkam — svarga- heaven (which is fictitious joy or a misconceived joy); naragam — naraka- hell (which is filled with sorrow); eydhuga — reach there (when considering the body to be different from the soul); eydhaṛka — does not reach and get finished (when considering the body to be the same as the soul); piṛappu — cause for birth; il — when not there; pal — in many forms; piṛavi — one who is born; perumānai — sarvĕsvaran; onṛu — any (of these qualities which win over his devotees and make them fully depend on him); maṛappu inṛi — not forgetting; enṛum — always; magizhvĕn — let me have the bliss (caused by such continuous remembrance)

Detailed Explanation

In this fifth pāsuraṁ, the Āzhvār articulates the pinnacle of spiritual aspiration, where the singular focus on Bhagavān’s glory renders all other considerations—even one's own identity and destiny—utterly insignificant. The context for this profound declaration, as illumined by the venerable Nampiḷḷai, arises from the preceding verses. Having desired to consecrate his

+ Read more

TVM 2.9.4 TVM 2.9.6