TVM 10.7.11

These Songs are an Offering to the Hill of Tirumāliruñcōlai.

இப்பாடல்கள் திருமாலிருஞ்சோலைமலைக்கே அர்ப்பணம்

3859 மானாங்காரமனம்கெட ஐவர்வன்கையர்மங்க *
தானாங்காரமாய்ப்புக்குத் தானேதானேயானானை *
தேனாங்காரப்பொழில்குருகூர்ச் சடகோபன்சொல்லாயிரத்துள் *
மானாங்காரத்திவைபத்தும் திருமாலிருஞ்சோலை மலைக்கே. (2)

3859 ## māṉ āṅkāram maṉam kĕṭa * aivar vaṉkaiyar maṅka *
tāṉ āṅkāramāyp pukku * tāṉe tāṉe āṉāṉai **
teṉ āṅkārap pŏzhil kurukūrc * caṭakopaṉ cŏl āyirattul̤ *
māṉ āṅkārattu ivai pattum * tirumāliruñcolai malaikke. (11)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3859. These ten songs, part of Caṭakōpaṉ's thousand, narrate how the Lord lovingly entered his body and soul, becoming one with him and severing his material attachments. They are dedicated to Mount Tirumāliruñcōlai, abounding in lovely orchards.

Explanatory Notes

That this decad pertains to the holy centre of Tirumāliruñcōlai is evident from every song in this decad. The special significance of this fact being mentioned in this end-song can, however, be appreciated in two ways, as indicated below:

(i) In 11-10, the Āzhvār had referred to this holy centre, abounding in orchards, young and gay, as one of bewildering charm. The

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மான் ஆங்காரம் — மஹான் அஹங்காரம்; மனம் கெட — மனம் என்னுமிவை கெடும்படியாகவும்; வன்கையர் — கொடிய இந்திரியங்கள்; ஐவர் — ஐந்தும்; மங்க — தொலையும்படியாகவும்; தான் ஆங்காரமாய் — தான் மிகுந்த செருக்கோடு; புக்கு — என்னுள் புகுந்து; தானே தானே — தானே ஆத்மாவாகவும்; ஆனானை — ஆன பெருமானை; தேன் ஆங்கார — வண்டுகள் ரீங்கரிக்கும்; பொழில் — சோலைகள் சூழ்ந்த; குருகூர் — திருக்குருகூரில் அவதரித்த; சடகோபன் — நம்மாழ்வார்; சொல் — அருளிச்செய்த; ஆயிரத்துள் — ஆயிரம் பாசுரங்களுள்; மான் ஆங்காரத்து — மஹான் அஹங்காரம் தொலைய; இவை பத்தும் — இந்தப் பத்துப் பாசுரங்களும் திருமாலிருஞ்சோலை மலைக்கே விஷயமாயிற்று

vankaiyar — very strong; aivar — five senses; manga — to be destroyed (along with their respective pleasure); thān āngāramāy — being with great abhimānam (pride); pukku — entered; thānĕ thānĕ ānānai — one who became my self and belongings; thĕn āngāram — prideful due to having beetles; pozhil — having garden; kurugūrch chatakŏpan — nammāzhvār who is the leader of āzhvārthirunagari; sol āyiraththul̤ — among the thousand pāsurams mercifully spoken by him; thirumālirunjŏlai malaikkĕ — exclusively for thirumālirunjŏlai hill; ivai paththum — this decad; mānāngāraththu — focussed on all hurdles which are indicated by mahath and ahankāram.; thirumālirunjŏlai malai enṛĕn enna — as ī said thirumālirunjŏlai; thirumāl — emperumān who is ṣriya:pathi (consort of ṣrī mahālakshmi) and who is very complete

Detailed Explanation

In the final pāśuram of this chapter, our revered Āzhvār, as noted by the great preceptor Nañjīyar and all subsequent ācāryas in their introductions, confirms that this entire chapter, which masterfully delineates the nature of mahat and ahaṅkāram, was graciously spoken with the divine hill of Thirumāliruñjōlai as its exclusive focus.

This concluding verse serves

+ Read more

TVM 10.7.10