Chapter 8: Not having got what he sought, Āzhvār puts forth his incapacity to seek another refuge and speaks with Ārāvamudhan about his endless love - (ஆரா அமுதே)

TVM 5.8.10

மாயா! உன்னடிமையாகிய நான் இன்னமும் துன்புறுவேனோ?

3319 வாராவருவாய்வருமென்மாயா! மாயாமூர்த்தியாய்! *
ஆராவமுதாய் அடியேனாவி அகமேதித்திப்பாய் *
தீராவினைகள்தீரஎன்னையாண்டாய்! திருக்குடந்தை
ஊரா! * உனக்காட்பட்டும் அடியேன்இன்னமுழல்வேனோ? (2)

3319 ## vārā aruvāy varum ĕṉ māyā! * māyā mūrttiyāy *
ārā amutāy aṭiyeṉ āvi * akame tittippāy **
tīrā viṉaikal̤ tīra ĕṉṉai āṇṭāy * tirukkuṭantai *
ūrāy * uṉakku āl̤ paṭṭum * aṭiyeṉ iṉṉam uzhalveṉo? (10)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thirukudanthai

Simple Translation

My wondrous Lord, Your celestial form resides formless in my mind, sweetening it, but Your irresistible and insatiable form, You refuse to reveal to me; sins beyond remedy, You have destroyed, binding me as Your vassal. Oh Lord, reigning over Tirukkuṭantai, should I still suffer even as Your loyal servant?

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār who was fondly hoping to enjoy the resplendent form of the Lord enshrined at Tirukkuṭantai, feels frustrated, as the Lord didn’t come up to him and reveal His alluring Form, insatiable. The Āzhvār, therefore, asks the Lord whether He intends that he should knock at many more pilgrim centres.

(ii) When the Āzhvār addressed the Lord as ‘Insatiable Nectar’, it is not a mere vocal exercise; it goes right to the interior of his heart and sweetens it.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

வாரா — திருவுருவத்தோடு வராமல்; அருவாய் — அருவமாய்; வரும் — என் மனக்கண் முன் தோன்றுபவனே!; என் மாயா! — என் மாயனே!; மாயா மூர்த்தியாய்! — மாய மூர்த்தியாய்த் தோன்றுபவனே!; ஆரா — எவ்வளவு அனுபவித்தாலும் திருப்தி பிறவாத; அமுதாய்! — அமுதம் போன்றவனே!; அடியேன் ஆவி — என் மனதுக்குள்ளே; அகமே தித்திப்பாய்! — தித்தித்திருக்குமவனே!; தீரா வினைகள் — தீராத வினைகளை; தீர என்னை — தீரும்படியாக அடியேனை; ஆண்டாய்! — ஆட்கொண்டு அருளினவனே!; திருக்குடந்தை — திருக்குடந்தையை; ஊராய்! — ஒப்பற்ற ஊராய்க் கொண்டவனே!; அடியேன் உனக்கு — அடியேன் உனக்கு; ஆட்பட்டும் — அடிமைப்பட்டும்; இன்னம் — இன்னமும் இங்கு; உழல்வேனோ? — அலைந்து திரிவேனோ?

varum — appearing inside me; en māyā — revealing your amaśing qualities; māyā — free from decay and destruction; mūrththiyāy — having eternal auspicious form; ārā — unsatiated even after enjoying; amudhāy — being enjoyable like nectar; adiyĕn — me who am your servitor, my; āvi — the abode of my soul; agam — inside the heart; thiththippāy — one who triggers great taste; thīrā — inexhaustible; vinaigal̤ — sins; thīra — to destroy; ennai — me; āṇdāy — who accepted my service by speech; thirukkudandhai — thirukkudandhai; ūrāy — one who is having it as your distinguished abode and being present there; unakku — for you (who has such saulabhyam (easy accessibility) and saundharyam (beauty)); āl̤ pattum — though being your servant; adiyĕn — ī who am existing exclusively for you and have no other refuge; innam — still, in future; uzhalvĕnŏ — should ī suffer with no interaction with you as desired?; uzhalai — resembling collection of wooden bars; enbu — having bones

Detailed WBW explanation

Highlights from Nampiḷḷai’s Vyākhyānam as documented by Vadakkuth Thiruvīdhip Piḷḷai:

Vārā Aruvāy - The formless Lord, who is not perceivable by our physical eyes, does not manifest in a form conducive to external, sensory perception. This illustrates the divine paradox where Emperumān, though omnipresent and inherent within all, remains beyond the grasp of mere

+ Read more

TVM 5.8.9 TVM 5.8.11