TVM 3.7.11

இவற்றைப் படியுங்கள்; ஜன்மமே இராது

3089 அடியோங்குநூற்றுவர்வீய அன்றுஐவர்க்கருள்செய்த
நெடியோனை * தென்குருகூர்ச்சடகோபன் குற்றேவல்கள் *
அடியார்ந்தவாயிரத்துள் இவைபத்துஅவன்தொண்டர் மேல்
முடிவு * ஆரக்கற்கிற்கில் சன்மஞ்செய்யாமை முடியுமே. (2)

3089 ## aṭi oṅku nūṟṟuvar vīya * aṉṟu aivarkku arul̤cĕyta
nĕṭiyoṉai tĕṉ kurukūrc caṭakopaṉ * kuṟṟevalkal̤ **
aṭi ārnta āyirattul̤ * ivai pattu avaṉ tŏṇṭarmel
muṭivu ārak kaṟkiṟkil * caṉmam cĕyyāmai muṭiyume (11)

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

Those who earnestly learn these ten songs, which expound the great glory of godly men, from the thousand chaste and elegant songs composed by Caṭakōpaṉ of Teṉkurukūr in a spirit of dedication to the Lord, who shed His grace on the five (Pāṇḍavas) and put an end to the hundred (vicious cousins), will bring their cycle of births to a close.

Explanatory Notes

(i) This end-stanza reveals the benefit accruing to those learning this decad without skipping over any stanza. They will not have to be reborn and caught up in the unenviable meshes of worldly life militating against service unto the Lord’s devotees.

(ii) The Kauravas’ advancement was at the expense of their five cousins, the Pāṇḍavas, who were, however, very dear to Lord Kṛṣṇa. The vicious hundred naturally met their doom.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

அடி ஓங்கு — சிறந்த ராஜ்யத்தையுடைய; நூற்றவர் வீய — துர்யோதனாதிகள் மடிய; அன்று ஐவர்க்கு — அன்று பாண்டவர்களுக்கு; அருள் செய்த — அருள் செய்த; நெடியோனை — எம்பெருமானைக் குறித்து; தென் குருகூர் — திருக்குருகூரில் அவதரித்த; சடகோபன் — நம்மாழ்வார் அருளிச்செய்த; குற்றேவல்கள் — குற்றமற்ற தம் பணியாக; அடிஆர்ந்த — இலக்கண விதி முறைப்படி; ஆயிரத்துள் — ஆயிரம் பாசுரங்களுள்; இவை பத்து — இவை பத்தும்; அவன் — அந்தப் பெருமானின்; தொண்டர் மேல் — அடியார்களைப்பற்றி; முடிவு ஆர — முடிவான இவற்றை மனமுவந்து; கற்கிற்கில் — கற்பர்களாகில்; சன்மம் செய்யாமை — பிறவி எடுக்காமல்; முடியுமே — உய்ந்து போவர்

adi ŏngu — the rise of their kingdom/reign; nūṝuvar — the hundred brothers starting with dhuryŏdhana; vīya — to be finished; anṛu — at that time (when they were banished); aivarkku — for the five pāṇdavas; arul̤ seydha — helping them in all ways; nediyŏnai — on the one who remained very eager (as if he has done nothing); then kurugūr — the leader of the orderly āzhvārthirunagari; ṣatakŏpan — nammāzhvār-s; kuṝĕvalgal̤ — in the form of confidential activity; adi ārndha — being complete due to the pādha bhandham (connection with the divine feet of emperumān. īt can also mean, the proper sequence/connection of the words/lines); āyiraththul̤l̤um — among the thousand pāsurams; avan thoṇdar mĕl — on his servitors; mudivu — focussed; ivai paththu — these ten pāsurams; āra — to grasp it well (in the heart); kaṛkiṛkil — if one can practice it well; sanmam seyyāmai — birth (which blocks one-s servitude); mudiyum — will be finished

Detailed WBW explanation

Highlights from Nampil̤l̤ai's Vyākhyānam as documented by Vadakkuth Thiruvīdhip Pil̤l̤ai

Adiyōṅgu nūṟṟuvar vīya: To annihilate Dhuryodhana and his brothers, who ensnared the Pāṇḍavas in the wax palace, defeated them deceitfully in gambling, expelled them from the kingdom, and forced them into exile, while they themselves multiplied and firmly entrenched in the

+ Read more

TVM 3.7.10