TVM 3.7.10

We are Slaves Only to Those Whose Lineage for Seven Generations has Been of Devotees.

ஏழு தலைமுறைகள் அடியார்களாக இருப்பவர்களுக்கே நாங்கள் அடிமைகள்

3088 அடியார்ந்தவையமுண்டு ஆலிலையன்னவசஞ்செய்யும் *
படியாதுமில்குழவிப் படியெந்தைபிரான்றனக்கு *
அடியாரடியார்தம் அடியாரடியார் தமக்கு *
அடியாரடியார்தம்அடியாரடியோங்களே.

TVM.3.7.10

3088 aṭi ārnta vaiyam uṇṭu * āl ilai aṉṉavacam cĕyyum *
paṭi yātum il kuzhavippaṭi * ĕntai pirāṉ taṉakku **
aṭiyār aṭiyār tam * aṭiyār aṭiyār tamakku *
aṭiyār aṭiyār tam * aṭiyār aṭiyoṅkal̤e (10)

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Reference Scriptures

BG. 9-30

Simple Translation

3088. We are vassals of the last in the chain of vassals of the devotees of our Liege-Lord. As an unparalleled baby, He reclined on a fig leaf, holding the seven worlds in His stomach, which He previously spanned.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār affirms that he is the vassal unto those that stand last in the chain of the Lord’s devotees, sure and steadfast, lost in admiration of His once spanning all the worlds in just three strides and then sustaining, in His stomach, all the worlds, during the period of deluge.

(ii) The worlds devoured by the Lord during the period of deluge are just those

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அடி ஆர்ந்த — திருவடிகளோடு சேர்ந்த; வையம் உண்டு — உலகம் உண்டு; ஆலிலை — ஆலிலையில்; அன்னவசம் செய்யும் — கண்வளரும்; படி யாதும் இல் — ஒப்பில்லாத; குழவிப்படி — பிள்ளைத்தனம் உடைய; எந்தை பிரான் தனக்கு — எம்பெருமானுக்கு; அடியார் அடியார் தம் — அடியாரின் அடியாரின்; அடியார் — அடியாரின்; அடியார் தமக்கு — அடியாரின்; அடியார் தம் — அடியாரின் அடியாரின்; அடியார் — ஏழு ஏழு தலைமுறை வரை வரும்; அடியார் — அடியார்களுக்கு; அடியோங்களே — நாங்கள் அடிமைப்பட்டவர்கள்

adi — with his divine feet; ārndha — united/merged; vaiyam — bhūmi (earth); uṇdu — consuming it (when the danger of deluge occurred); ālilai — in a banyan leaf; anna vasam seyyum — resting (ensuring that the consumed world does not get digested); padi yādhum il — incomparable; kuzhavip padi — having the form of a toddler; pirān endhai thanakku — (due to that nature) one who is master for us; adiyār adiyār tham adiyār adiyār thamakku adiyār adiyār tham adiyār — to the lowest level in the descendants of those who are servitors; adiyŏngal̤ — servitors (us).

Detailed Explanation

In this tenth pāśuram of the chapter, the Āzhvār, having been captivated by the Lord’s wondrous nature, expresses his aspiration for the ultimate state of servitude. As our venerable pūrvācāryas such as Periyavāccāṉ Piḷḷai elucidate, this desire is akin to that of a person seeking material wealth who, unsatisfied with lesser gains, yearns for the highest possible opulence—the

+ Read more

TVM 3.7.9 TVM 3.7.11