TVM 10.7.5

My Master is He Who Caused Me to Sing.

என்னைப் பாடச் செய்வித்தவன் என்னம்மான்

3853 நண்ணாவசுரர்நலிவெய்த நல்லவமரர்பொலிவெய்த *
எண்ணாதனகளெண்ணும் நன்முனிவரின்பம்தலைசிறப்ப *
பண்ணார்பாடலின்கவிகள் யானாய்த்தன்னைத்தான்பாடி *
தென்னாவென்னும்என்னம்மான் திருமாலிருஞ் சோலையானே.

3853 naṇṇā acurar nalivu ĕyta * nalla amarar pŏlivu ĕyta *
ĕṇṇātaṉakal̤ ĕṇṇum * nal muṉivar iṉpam talaiciṟappa **
paṇ ār pāṭal iṉ kavikal̤ * yāṉāyt taṉṉait tāṉ pāṭi *
tĕṉṉā ĕṉṉum ĕṉ ammāṉ * tirumāliruñcolaiyāṉe (5)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3853. My Lord, who dissolved into me and sang sweet, pure songs, which sealed the fate of hostile demons and brought joy to the friendly Devas, as well as delighted the meditative sages who wish for the ever-expanding glory of His auspicious attributes, resides in Tirumāliruñcōlai.

Explanatory Notes

(i) “What a great connoisseur and how deeply interested!” exclaims the Āzhvār, when he sees the Lord who mingled with him and made him sing this great hymnal of Tiruvāymoḻi, humming with joy, as He listened to these songs.

(ii) The friendly Devas flourish while the Asuras, hostile and ungodly, perish, as a result of the Lord‘s incarnations. The same results are achieved

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நண்ணா — பிரதி கூலர்களான; அசுரர் — அஸூரர்கள்; நலிவு எய்த — அழியவும்; நல்ல அமரர் — அநுகூலர்களான; பொலிவு எய்த — தேவர்கள் மகிழவும்; எண்ணாதனகள் — மற்றவர்கள் எண்ணாதவற்றை; எண்ணும் — ஞான நிறைவுடன் சிந்திக்கும்; நல் முனிவர் — நல்ல முனிவர்கள்; இன்பம் தலை சிறப்ப — கேட்டு மகிழும்படி; பண் ஆர் பாடல் — இனிய பண்ணில் இசையில்; இன் கவிகள் — இனிய கவிதைகளை; யானாய் தன்னை — தானே யானாகித் தன்னை; தான் பாடி — தானே பாடிக்கொண்டான்; தென்னா — தென்னா தெனா; என்னும் — என்று பாடும்படி என்னை ஆக்கிய; திருமாலிருஞ்சோலையானே — திருமாலிருஞ்சோலை மலையில் இருக்கும்; என் அம்மான் — எம்பெருமானின் அருள் தான் என்னே!

nalivu eydha — to be destroyed (unable to bear this greatness); nalla amarar — the divine persons, who have devotion and are favourable; polivu eydha — to acquire opulence; eṇṇādhanagal̤ — greatness which were never thought about previously over and above the qualities and wealth of emperumān who is avāptha samastha kāman (one who has no unfulfilled desires); eṇṇum — those who desire due to love [towards him]; nal — those who are with devotion; munivar — meditators (who meditate and enjoy); inbam thalai siṛappa — being deeply joyful; paṇ ār — filled with tune; pādal — having music; in kavigal̤ — sweet poems; yānāy — being ī (who am his prakāra (attribute)); thannai — him (who is praiseworthy and who likes to be praised); thān pādi — being the one who praise, and sang; thirumālirunjŏlaiyān — standing as the lord of thirumālirunjŏlai; en ammān — my lord; thennā ennum — swaying his head, will sing.; sivanum — rudhran (who is very knowledgeable); piramanum — and brahmā

Detailed Explanation

In this fifth pāsuram, Śrī Nammāzhvār reveals a most sublime truth, as elucidated by the great preceptor Nanjīyar. Having graciously united with the Āzhvār, Emperumān then heard the divine hymns of Thiruvāimozhi issue forth from the Āzhvār's own mouth. Overwhelmed by an uncontrollable and overflowing bliss upon hearing these verses, Sriman Nārāyaṇa now sings them Himself,

+ Read more

TVM 10.7.4 TVM 10.7.6