TVM 10.7.4

Our Lord Will Not Abandon Me.

எம்பெருமான் என்னைக் கைவிடமாட்டான்

3852 என்கொல்அம்மான்திருவருள்கள்? உலகுமுயிரும் தானேயாய் *
நன்கென்னுடலம்கைவிடான் ஞாலத்தூடேநடந்துழக்கி *
தென்கொள்திசைக்குத்திலதமாய்நின்ற திருமாலிருஞ்சோலை *
நங்கள்குன்றம்கைவிடான் நண்ணாஅசுரர்நலியவே.

3852 ĕṉkŏl ammāṉ tiru arul̤kal̤ * ulakum uyirum tāṉe āy *
naṉku ĕṉ uṭalam kaiviṭāṉ * ñālattūṭe naṭantu uzhakki **
tĕṉ kŏl̤ ticaikkut tilatamāy niṉṟa * tirumāliruñcolai *
naṅkal̤ kuṉṟam kaiviṭāṉ * naṇṇā acurar naliyave? (4)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3852. What a remarkable display of grace from my Lord! He clings lovingly to my body and to the sacred Mount Tirumāliruñ Cōlai, the pride of the South. As the Supreme Soul of all beings and things, He traversed the entire Earth to vanquish the impious Asuras.

Explanatory Notes

(i) The text of the song, in original, refers to the Lord’s peregrination on Earth but the inner meaning thereof seems to be that, under the pretext of spanning the entire universe as Trivikrama, the Lord was actually in search of a favourite spot where He could hold uninterrupted rapport with the Āzhvār and enjoy him to His heart’s fill. Tirumāliruñcōlai was the beauty

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

உலகும் — உலகுக்கும்; உயிரும் — உயிரினங்களுக்கும்; தானே ஆய் — அந்தர்யாமியாகவும்; நண்ணா — தன்னைப் பணியாத; அசுரர் — அசுரர்கள்; நலியவே — அழியும்படியாகவும்; ஞாலத்து — உலகெங்கும்; ஊடே நடந்து உழக்கி — நடமாடி உலாவும் ஸ்வாமியை; தென் கொள் திசைக்கு — தென் திசைக்கு; திலதமாய் நின்ற — திலதமாய் இருக்கும்; நங்கள் குன்றம் — நம் குன்றமாகிய; திருமாலிருஞ்சோலை — திருமாலிருஞ்சோலை மலை; கைவிடான் — பெருமானைக் கைவிடேன்; நன்கு என் உடலம் — நான் அவனைக் கைவிடாதது போல்; கை விடான் — அவனும் என்னை விட்டு நீங்காது இருக்கிறான்; திரு அருள்கள் — அவனுடைய திருவருள் தான் என்னே!; என்கொல் அம்மான் — எம்பெருமானின் அருள் தான் என்னே!

thānĕ āy — to be himself (being antharāthmā, by pervading everywhere); naṇṇā — not interested (in surrendering unto him); asurar — demoniac persons; naliya — to be destroyed; gyālaththūdĕ — in the earth; nadandhu uzhakki — walked around, stepping on it; then — south; kol̤ — having; thisaikku — for the direction; thiladhamāy ninṛa — one which is held on the head; thirumālirunjŏlai — having the name thirumālirunjŏlai; nangal̤ — enjoyable for those who are like us; kunṛam — divine hill; kaividān — not abandoning (considering it to be a favourable abode to acquire me);; en udalam — my body; nangu — very much; kai vidān — not abandoning;; ammān — lord-s; thiruvarul̤gal̤ — the acts of ṣeelam (simplicity) which favour us; enkol — how [amaśing] are they?; naṇṇā — those who remain as obstacle, not desiring to acquire (bhagavath vishayam); asurar — demoniac persons

Detailed Explanation

In this fourth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār mercifully explains the supreme love which Emperumān holds for the Āzhvār's own physical body and for the divine hill of Thirumalai. These two abodes are cherished by the Lord as the sacred places where He can fully enjoy the Āzhvār, the object of His infinite affection. The Āzhvār contemplates this boundless grace

+ Read more

TVM 10.7.3 TVM 10.7.5