Minnilangu Thiruvuruvum – The divine form that shines bright like lightning; in earlier pāsurams such as "kār vaṇṇam thirumēni [Thirunedunthāṇḍakam – 18]" and "karumugilē oppar vaṇṇam [Thirunedunthāṇḍakam – 24]," discussions arose based on His generosity and nature of alleviating stress. Here, by invoking the imagery of lightning, it delineates His transcendence
அவதாரிகை –
அத் தலையில் உள்ளதை நேராகக் காட்டி இத் தலையில் உள்ளதை நேராகக் கொண்டு போனான் என்கிறாள் –
——————————————-
மின்னிலங்கு திருவுருவும் பெரிய தோளும் கரி முனிந்த கைத்தலமும் கையும் வாயும் தன்னலர்ந்த நறுந்துழாயின் மலரின் கீழே தாழ்ந்திலங்கு மகரம் சேர் குழையும் காட்டி என்னலனும் என்னிறைவும் என் சிந்தையும் என் வளையும் கொண்டு என்னை ஆளும் கொண்டு பொன்னலர்ந்த நறும் செருந்திப்