TVM 2.10.1

Quickly Reach Tirumāliruñcōlai.

திருமாலிருஞ்சோலையை விரைவில் அடைக

3002 கிளரொளியிளமை கெடுவதன்முன்னம் *
வளரொளிமாயோன் மருவியகோயில் *
வளரிளம்பொழில்சூழ் மாலிருஞ்சோலை *
தளர்விலராகில் சார்வதுசதிரே. (2)

TVM.2.10.1

3002 ## kil̤ar ŏl̤i il̤amai * kĕṭuvataṉ muṉṉam *
val̤ar ŏl̤i māyoṉ * maruviya koyil **
val̤ar il̤am pŏzhil cūzh * māliruñcolai *
tal̤arvu ilar ākil * cārvatu catire (1)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Upadesam

Divya Desam

Thirumālirum Solai

Simple Translation

3002. Before youth fades away, one should go to Māliruñcōlai, the hill retreat full of orchards. This beautiful place is where the wondrous Lord, full of growing splendor and radiance, always resides.

Explanatory Notes

(i) Even reaching the holy place, ‘Tirumāliruñcōlai Malai’, is an end in itself, says the Āzhvār. Even as one is advised to acquire knowledge when still young so as to reap the benefit thereof, in later years, one is advised to go to this pilgrim centre while still young and before the sensual pleasures get hold of the rising youth and distract it.

(ii) There is nothing

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கிளர் — அறிவு கொழுந்து விட்டு வளரும்; ஒளி இளமை — ஒளியோடு கூடின இளமை; கெடுவதன் முன்னம் — கெடுவதற்கு முன்னே; வளர் ஒளி — இங்கே வளர்கின்ற ஒளியுடைய; மாயோன் — எம்பெருமான்; மருவிய கோயில் — பொருந்தி இருக்கும் கோயில்; வளர் இளம் — வளர்கின்ற இளம்; பொழில் சூழ் — சோலைகளால் சூழந்த; மாலிருஞ்சோலை — திருமாலிருஞ்சோலை மலையை; தளர்வு — தளர்ச்சி; இலர் ஆகி — இல்லாமல் இருக்கும் போதே; சார்வது சதிரே — சென்று சேர்வது மேலானது

kil̤ar — rising; ol̤i — qualified for gyānam (knowledge) and aujvalyam (radiance); il̤amai — (beginning of) youth; keduvadhan munnam — before going astray (in worldly matters); val̤ar — increasing (after descending here for his devotees); ol̤i — radiance of auspicious qualities (such as simplicity etc); māyŏn — sarvĕṣvaran who has amaśing abilities; maruviya — staying firmly; kŏyil — being the divine abode; val̤ar — though growing; il̤am — yet youthful; pozhil — gardens; sūzh — surrounded by; mālirunjŏlai — thirumalai which is being called -mālirunjŏlai #due to that (being surrounded by gardens); thal̤arvu — sorrow (in the form of relationship with ulterior motives); ilarāgi — being free from; sārvadhĕ — to reach only that, is; sadhir — best

Detailed Explanation

In the inaugural pāśuram of this tenth chapter, Nammāzhvār authoritatively establishes the supreme purpose of life. As elucidated by our revered pūrvācāryas such as Nañjīyar and Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar, Āzhvār declares with profound conviction that to attain Thirumalai—the divine hill of Thirumāliruñjōlai—is the unsurpassed and most intelligent goal for

+ Read more

TVM 2.10.2