PT 1.4.5

Lord Kaṇṇa Himself is in Badarī

கண்ணபிரானே பதரியில் உள்ளான்

982 பேயிடைக்கிருந்துவந்தமற்றவள்தன் *
பெருமுலைசுவைத்திட *
பெற்ற தாயிடைக்கிருத்தலஞ்சுவனென்று தளர்ந்திட * வளர்ந்தஎன்தலைவன் **
சேய்முகட்டுச்சியண்டமும்சுமந்த *
செம்பொன்செய்விலங்கலிலிலங்கு *
வாய்முகட்டிழிந்தகங்கையின்கரைமேல் *
வதரியாச்சிராமத்துள்ளானே

PT.1.4.5

982 pey iṭaikku iruntu vanta maṟṟu aval̤ taṉ * pĕru mulai cuvaittiṭa * pĕṟṟa
tāy iṭaikku iruttal añcuvaṉ ĕṉṟu tal̤arntiṭa * val̤arnta ĕṉ talaivaṉ **
cey mukaṭṭu ucci aṇṭamum cumanta * cĕmpŏṉ cĕy vilaṅkalil ilaṅku *
vāy mukaṭṭu izhinta kaṅkaiyiṉ karaimel * vatari āccirāmattu ul̤l̤āṉe (5)

Ragam

Pantuvaraḷi / பந்துவராளி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Musical Recitation

(Pasuram sung using above Ragam and Thalam)

PT.1.4.5

Divya Desam

Thiru Vadariāshramam

Simple Translation

982. Once, He drank from the breast of Pūthanā, the demoness who came disguised as a mother. Seeing this, Yaśodā, His real mother, trembled in fear and said, “I won’t let Him sit on anyone’s lap again.” That Lord, who grew up with such tender care, now stands atop golden Mount Meru, from where the vast Ganga flows down. He lives there still, at Badarikāśramam, on her sacred banks.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வந்த பேய் — தாய் போல் வந்த பூதனையின்; இடைக்கு இருந்து — இடுப்பிலிருந்து கொண்டு; மற்று அவள் தன் — அவளுடைய; பெரு முலை — பெரிய மார்பகத்தை; சுவைத்திட பெற்ற — சுவைத்திட; தாய் — அதைக்கண்ட யசோதையானவள்; இடைக்கு — நான் இனி இவனை இடுப்பிலே; இருத்தல் — எடுத்துக் கொள்ள; அஞ்சுவன் என்று — அஞ்சுகிறேன் என்று; தளர்ந்திட வளர்ந்த — பரிந்து வளர்ந்தவனான; என் தலைவன் — எம்பெருமான்; சேய் முகட்டு — உயர்ந்த சிகரத்தின்; உச்சி — உச்சியிலே; அண்டமும் சுமந்த — அண்டத்தைச் சுமக்கிற; செம்பொன் செய் — செம்பொன்னாலான; விலங்கலில் — மேரு பர்வதத்திலே; இலங்கு — விளங்குகின்ற; வாய் — விசாலமான; முகட்டு — சிகரத்தில் நின்று; இழிந்த — ப்ரவஹிக்கின்ற; கங்கையின் கரை மேல் — கங்கையின் கரை மேல்; வதரி ஆச்சிரமத்து — பதரிகாச்ரமத்திலே; உள்ளானே — உள்ளான்

vandha — one who arrived like mother; pĕy — pūthanā-s; idaikku irundhu — staying on her lap; maṝu — further; aval̤ than — her; peru mulai — large bosoms; suvaiththida — consumed;; peṝa thāy — yaṣŏdhāp pirātti who is his real mother; idaikku — on (pūthanā-s) lap; iruththal — staying firmly; anjuvan — ī am scared; enṛu — saying in this manner; thal̤arndhida — feeling ashamed; val̤arndha — one who mercifully grew; en thalaivan — my lord; sĕy mugadu — tall peak-s; uchchi — atop; aṇdam — oval shaped universe; sumandha — holding; sem pon sey vilangalil — on the mĕru mountain which is made of reddish gold; ilangu — shining; vāy — spacious; mugadu — from the peak; izhindhu — falling down; gangaiyin karaimĕl — on the banks of gangā; vadhariyāchchirāmaththu ul̤l̤ānĕ — one who is residing in ṣrī badharikāṣramam

Detailed Explanation

In a profound meditation upon the Lord’s glorious deeds, the Āzhvār reflects on the beautiful paradox of His divine childhood līlās and His supreme, transcendent nature, which He graciously makes accessible to all beings in His arcāvatāra form at Śrī Badarikāśramam. The Lord who, as a mere infant, performed acts of unimaginable power is the very same Sriman Nārāyaṇa

+ Read more

PT 1.4.4 PT 1.4.6