IT 42

I Will Always Think of Tirumāl.

திருமாலையே யான் என்றும் நினைப்பேன்

2223 நினைப்பன்திருமாலை நீண்டதோள்காண *
நினைப்பார் பிறப்பொன்றும்நேரார் * - மனைப்பால்
பிறந்தார்பிறந்தெய்தும் பேரின்பமெல்லாம் *
துறந்தார்தொழுதாரத்தோள்.

2223 niṉaippaṉ tirumālai * nīṇṭa tol̤ kāṇa *
niṉaippār piṟappu ŏṉṟum nerār ** - maṉaippāl
piṟantār piṟantu ĕytum * periṉpam ĕllām *
tuṟantār tŏzhutār at tol̤ -42

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2223. I think of Thirumāl always. If devotees worship and meditate on the wide arms of the lord, they will not have any future births. Just by worshiping him the sages get all the happiness that those receive who were born to enjoy family life in this world.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

திருமாலை — எம்பெருமானின்; நீண்டதோள் — சிறந்த திருத்தோள்களை; காண — கண்டு; நினைப்பன் — அநுபவிக்க நினைக்கின்றேன்; நினைப்பார் — இப்படி நினைப்பவர்கள்; பிறப்பு ஒன்றும் — எவ்வித பிறப்பையும்; நேரார் — அடையமாட்டார்கள்; அத் தோள் — அத் தோள்களை; தொழுதார் — தொழுபவர்கள்; மனைப்பால் — ஸம்ஸாரத்தில்; பிறந்தார் — பிறந்தவர்களானலும்; பிறந்து — பிறந்ததினால் அடையக்கூடிய; எய்தும் பேரின்பம் — சிற்றின்பங்களை; எல்லாம் துறந்தார் — எல்லாம் வெறுப்பவராவர்

thirumālai — the consort of ṣrī mahālakshmi; nīṇda thŏl̤ kāṇa ninaippan — to enjoy (his) divine shoulders, ī think of him; ninaippār — those who think (like this); piṛappu onṛum — any type of birth [in any of the classes of dhĕvas, humans, animals and plants]; nĕrār — will not attain; ath thŏl̤ — those divine shoulders; thozhuvār — those who worship; manaippāl pirāndhār piṛandhu eydhum inbam ellām — the small [worldly] pleasures which those who attain since they are born in samsāram (materialistic realm); thuṛandhār — they detest [them]

Detailed Explanation

avathārikai

Profoundly disheartened by the transient and ultimately sorrowful nature of worldly pursuits, the Āzhvār declares a supreme truth with unwavering conviction. He reveals that only those blessed souls who fix their minds upon Emperumān, the Lord of all, will be delivered from the sorrowful cycle of saṃsāram, ensuring they never take birth in this material

+ Read more

IT 41 IT 43