IT 43

Even the Mightiest Hero Will Ultimately Fall at the Feet of the Supreme Lord.

வீராதி வீரனும் முடிவில் பரமனடியில் வீழ்வான்

2224 தோளிரண்டெட்டேழும்மூன்றும் முடியனைத்தும் *
தாளிரண்டும்வீழச் சரந்துரந்தான் * - தாளிரண்டும்
ஆர்தொழுவார் பாதமவைதொழுவதன்றே? * என்
சீர்கெழுதோள் செய்யும்சிறப்பு.

2224 tol̤ iraṇṭu ĕṭṭu ezhum * mūṉṟum muṭi aṉaittum *
tāl̤ iraṇṭum vīzhac * caram turantāṉ ** - tāl̤ iraṇṭum
ār tŏzhuvār pātam * avai tŏzhuvatu aṉṟe ? * ĕṉ
cīr kĕzhu tol̤ cĕyyum ciṟappu -43

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2224. He shot his arrows and cut off all the twenty arms, ten heads and two feet of Rāvana and killed him. The only good use of my arms is to worship the feet of the devotees who worship his feet.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

எட்டும் இரண்டும் ஏழும் மூன்றும் — இருபது; தோள் — தோள்களும்; முடி அனைத்தும் — எல்லாத் தலைகளும்; தாள் இரண்டும் — இரண்டு கால்களும்; வீழ — விழும்படி; சரம் துரந்தான் — அம்பு எய்த பெருமானின்; தாள் இரண்டும் — இரண்டு திருவடிகளையும்; ஆர் தொழுவார் — தொழுகிறவர்கள் எவரோ; பாதம் அவை — அவர்களது திருவடிகளை; தொழுவது அன்றே — தொழுவது அன்றோ; என் சீர் கெழு — எனது நன்மை மிக்க; தோள் — தோள்கள்; செய்யும் சிறப்பு — எனக்குச்செய்யும் உதவி

thŏl̤ iraṇdu ettu ĕzhum mūnṛum — twenty shoulders; mudi anaiththum — all the heads (which sprouted); thāl̤ iraṇdum — the two legs; vīzha — to be destroyed; saram thurandhān — emperumān who shot arrows; thāl̤ iraṇdum — two divine feet; thozhuvār ār — whoever worships (their); pādham avai — divine feet; thozhuvadhu anṛĕ — isn’t worshipping them; en sīrkezhu thŏl̤ seyyum siṛappu — the help provided by my beneficial shoulders (to me)

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

The Āzhvār, in his boundless compassion, reveals a profound truth concerning our existential predicament. He acknowledges that for souls like us, ensnared in the cycle of saṁsāra, completely renouncing worldly pursuits is a nearly insurmountable task. By the same token, concentrating our minds solely and unwaveringly upon the supreme

+ Read more

IT 42 IT 44