PT 6.2.8

O Chief of the Celestials! I Am Your Refugee.

வானவர் தலைவா! யான் நின் அடைக்கலம்

1465 தீவாய்வல்வினையார் உடநின்று சிறந்தவர்போல் *
மேவாவெந்நரகத்து இடஉற்றுவிரைந்துவந்தார் *
மூவாவானவர்தம்முதல்வா! மதிகோள்விடுத்த
தேவா! * நின்னடைந்தேன் திருவிண்ணகர்மேயவனே!

PT.6.2.8

1465 tī vāy val viṉaiyār * uṭaṉ niṉṟu ciṟantavarpol *
mevā vĕm narakattu iṭa * uṟṟu viraintu vantār **
mūvā vāṉavar-tam mutalvā * mati kol̤ viṭutta
tevā * niṉ aṭainteṉ * -tiruviṇṇakar meyavaṉe-8

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thiruvinnagar

Simple Translation

1465. My bad acts, like fires, stayed with me pretending they were good friends. They came hurrying to me and thought that they could put me in a cruel hell where no one wants to go. You are the divine lord of the everlasting gods who released the moon from its curse. I come to you and worship your feet, O god of Thiruvinnagar. I am your slave. You are my refuge.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தீ வாய் — நெருப்பையுமிழும்; வல்வினையார் — கொடிய பாபங்கள்; சிறந்தவர் போல் — உறவினர்களைப்போல்; உடன் நின்று — உடன் நின்று; வெம் நரகத்து — கொடிய நரகத்திலே; மேவா — என்னை; இட உற்று — தள்ள முயன்று; விரைந்து வந்தார் — விரைந்து வந்தனர்; மூவா — கிழத்தனம் மூப்பு இல்லாத; வானவர் தம் முதல்வா! — தேவாதி தேவனே!; மதி — சந்திரனுடைய; கோள் விடுத்த — துயரத்தை போக்கினவனே!; தேவா! — பெருமானே!; நின் அடைந்தேன் — உன்னைச் சரண் அடைந்தேன்; திருவிண்ணகர் — திருவிண்ணகர்; மேயவனே — பெருமானே!

Detailed Explanation

The overwhelming and cruel sins, possessing mouths that spit fire, have mingled with me and remain steadfastly by my side, clinging to my very being like the closest of relatives. With alarming speed, they have come forth, seeking to thrust me into the most grievous of hells—a state of existence utterly incompatible with the true and eternal nature of the self. Oh, supreme

+ Read more

PT 6.2.7 PT 6.2.9