PT 6.2.9

பாண்டவர் தூதா! என்னை ஏற்றுக்கொள்

1466 போதார்தாமரையாள் புலவிக்குலவானவர்தம்
கோதா! * கோதில்செங்கோல் குடைமன்னரிடைநடந்த
தூதா! * தூமொழியாய்! சுடர்போலென்மனத்திருந்த
வேதா! * நின்னடைந்தேன் திரு விண்ணகர்மேயவனே!

1466 potu ār tāmaraiyāl̤ * pulavi kula vāṉavar-tam
kotā * kotu il cĕṅkol * kuṭai maṉṉar iṭai naṭanta
tūtā ** tū mŏzhiyāy cuṭarpol * ĕṉ maṉattu irunta
vetā * niṉ aṭainteṉ * -tiruviṇṇakar meyavaṉe-9

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thiruvinnagar

Simple Translation

1466. You, the king who embraces Lakshmi are worshiped by the gods in the sky. You went as a messenger to help the Pāndavās to the unfriendly Kauravās with their scepters and royal umbrellas and you spoke pure and true words to them. You the lamp that brightens my mind, taught the Vedās to the sages. I come to you and worship your feet, O god of Thiruvinnagar. I am your slave. You are my refuge.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

போது ஆர் — மலர்ந்த; தாமரையாள் — தாமரையிலிருக்கும் திருமகளுக்கும்; புலவி — பூதேவிக்கும்; குல வானவர் தம் — சிறந்த நித்யஸூரிகளுக்கும்; கோதா! — மகிழ்ச்சி அளிப்பவனே!; கோது இல் — தடையின்றி குற்றமில்லாத; செங்கோல் — செங்கோல் செலுத்தும்; குடை — கொற்றக் குடையையுடைய; மன்னர் இடை — அரசர்களிடத்தில்; நடந்த தூதா! — தூது சென்றவனே!; தூ — தூய சொற்களை; மொழியாய்! — மொழிந்தவனே!; சுடர் போல் — ஒளிமயமாக; என் மனத்து — என் மனத்தில்; இருந்த — இருப்பவனே!; வேதா! — வேத வேத்யனே!; நின் அடைந்தேன் — உன்னைச் சரண் அடைந்தேன்; திருவிண்ணகர் — திருவிண்ணகர்; மேயவனே — பெருமானே!

PT 6.2.8 PT 6.2.10