NAT 12.4

யமுனைக் கரைக்கே என்னைச் செலுத்துங்கள்

620 அங்கைத்தலத்திடையாழிகொண்டான்
அவன்முகத்தன்றிவிழியேனென்று *
செங்கச்சுக்கொண்டுகண்ணாடையார்த்துச்
சிறுமானிடவரைக்காணில்நாணும் *
கொங்கைத்தலமிவைநோக்கிக்காணீர்
கோவிந்தனுக்கல்லால்வாயில்போகா *
இங்குத்தைவாழ்வையொழியவேபோய்
யமுனைக்கரைக்கென்னையுய்த்திடுமின்.

620 aṅkait talattiṭai āḻi kŏṇṭāṉ *
avaṉ mukattu aṉṟi viḻiyeṉ ĕṉṟu *
cĕṅkaccuk kŏṇṭu kaṇ āṭai ārttuc *
ciṟu māṉiṭavaraik kāṇil nāṇum **
kŏṅkaittalam ivai nokkik kāṇīr *
kovintaṉukku allāl vāyil pokā *
iṅkuttai vāḻvai ŏḻiyave poy *
yamuṉaik karaikku ĕṉṉai uyttiṭumiṉ. (4)

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Reference Scriptures

BG. 9-11

Simple Translation

620. "Dear Mothers! Behold my bosoms! They are veiled and don't reveal themselves to the ordinary mortals but only to Him who holds the discus(chakra) in His beautiful hand. My eyes don't want to see the threshold of any house, but only that of Govindan. I don’t want to live here. Take me to the banks of the Yamuna river and leave me there. ”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

அங்கைத் தலத்திடை — அழகிய கையிலே; ஆழி கொண்டான் — சக்கரத்தை; அவன் — உடையவனின்; முகத்து அன்றி — முகத்தைத் தவிர மற்றவரை; விழியேன் என்று — பார்க்கமாட்டேன் என்று; செங்கச்சு — நல்ல சிவந்த கச்சாகிற; ஆடை கொண்டு — ஆடையினாலே; கண் ஆர்த்து — கண்களை மூடிக்கொண்டு; சிறு மானிடவரை — சாதாரண மனிதர்களை; காணில் நாணும் — கண்டால் வெட்கப்படும்; கொங்கைத் தலம் — இம் மார்பை; இவை — தாய்மார்களே; நோக்கி காணீர் — நீங்கள் நோக்குங்கள்; கோவிந்தனுக்கு — கண்ணபிரானை; அல்லால் — தவிர்த்து; வாயில் — வேறு வீட்டு வாசலை; போகா — நோக்காத; இங்குத்தை — நான் இவ்விடத்திலே; வாழ்வை — வாழ்வதை; ஒழியவே போய் — ஒழித்து; யமுனை — யமுனை; கரைக்கு — நதிக்கரையிலே; என்னை — என்னை; உய்த்திடுமின் — சேர்த்து விடுங்கள்

Detailed WBW explanation

O revered mothers! Behold with discernment the state of my bosoms. Enveloped in cloth of a reddish hue, they exhibit shyness at the sight of the lowly. They yearn solely for the divine visage of Kaṇṇan, who gracefully wields the celestial disc in His resplendent hands. They shall not entertain the sight of any save Him, nor shall they regard the threshold of any abode

+ Read more

NAT 12.3 NAT 12.5