IT 84

The Holy Feet of Narasiṁha are Nectar in this World.

நரசிம்மன் திருவடிகளே உலகத்தில் அமிழ்தம்

2265 வரங்கருதித்தன்னை வணங்காதவன்மை *
உரம்கருதி மூர்க்கத்தவனை * -நரங்கலந்த
சிங்கமாய்க்கீண்ட திருவனடியிணையே *
அங்கண்மாஞாலத்தமுது.

2265 varam karuti taṉṉai * vaṇaṅkāta vaṉmai *
uram karuti mūrkkattavaṉai ** naram kalanta
ciṅkamāyk kīṇṭa * tiruvaṉ aṭi iṇaiye *
am kaṇ mā ñālattu amutu -84

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2265. The lord went as a man-lion and killed Hiranyan who had the boon that no one could kill him and afflicted the gods, not obeying anyone. It is like drinking nectar in this beautiful world to worship his feet.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வரம் — தான் பெற்ற வரத்தை; கருதி — எண்ணி; தன்னை — எம்பெருமானை; வணங்காத — வணங்காது இருந்தவனும்; வன்மை — வரன் உடல் வலிமையை; உரம் கருதி — நினைத்து; மூர்க்கத்து — பிடிவாதமாக இருந்த; அவனை — அவனை; நரம் கலந்த சிங்கமாய் — நரசிம்மமாய்; கீண்ட — அவதரித்து பிளந்தொழித்த; திருவன் — அழகனின்; அடி இணையே — திருவடிகளே; மா ஞாலத்து அம் கண் — இவ்வுலகில்; அமுது — அமுதினும் சிறந்தது

varam karudhi — keeping the boons (granted by dhĕvas, celestial entities) in mind; thannai vaṇangādha — not bowing down to him (emperumān); vanmai uram karudhi — thinking about (his) strength of boons and physical strength; mūrkkaththavanai — iraṇiyan (hiraṇyakashyap) who was arrogant; naram kalandha singamāyk kīṇda — breaking him, taking the form of narasimha (face of lion with body of human); thiruvan — the beautiful; adi iṇaiyĕ — the two divine feet; am kaṇ mā gyālaththu — in this expansive beautiful place; amudhu — (sweet) nectar

Detailed Explanation

Avatārikai

Let all other worldly matters remain as they are, for the Āzhvār declares that the one subject which is of supreme and exquisite delight for him is Emperumāṉ alone. He then reveals the profound reason for his unwavering devotion and his inability to turn away from the Lord. It was after witnessing the sublime manner in which Emperumāṉ gave Himself entirely

+ Read more

IT 83 IT 85