IT 81

Tirumāl is the One Who has a Form of Effulgence.

சோதிவடிவு கொண்டவன் திருமால்

2262 பகல்கண்டேன் நாரணனைக்கண்டேன் * - கனவில்
மிகக்கண்டேன் மீண்டுஅவனைமெய்யே * - மிகக்கண்டேன்
ஊன்திகழும்நேமி ஒளிதிகழும்சேவடியான் *
வான்திகழும்சோதி வடிவு.

2262 pakal kaṇṭeṉ * nāraṇaṉaik kaṇṭeṉ * kaṉavil
mikak kaṇṭeṉ * mīṇṭu avaṉai mĕyye - mikak kaṇṭeṉ **
ūṉ tikazhum nemi * ŏl̤i tikazhum cevaṭiyāṉ *
vāṉ tikazhum coti vaṭivu -81

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2262. I saw Nārayanan in the day and in my dreams at night, and again I saw him truly. I worship the beautiful shining feet of the lord who carries a discus smeared with flesh and his bright form in the sky.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பகல் — இருள் கலவாத பகல்; கண்டேன் — கண்டேன்; நாரணனை — ஸ்ரீமந் நாராயணனை; கண்டேன் — கண்டேன்; மீண்டும் கனவில் — மீண்டும் கனவில்; மிக மெய்யே — மிகத் தெளிவாக; அவனை கண்டேன் — அவனை கண்டேன்; ஊன் — திருமேனியிலிருக்கும்; திகழும் நேமி — சக்கரத்தையும்; ஒளி திகழும் — ஒளி திகழும் அப்பெருமானின்; சேவடியான — திருவடிகளையும்; வான் — பரமபதத்தில்; திகழும் — விளங்கும் அவன்; சோதி — ஜோதி வடிவான; வடிவு — திருமேனியையும்; மிகக் கண்டேன் — இங்கே நன்கு கண்டேன்

pagal kaṇdĕn — ī saw continuous daylight, without any admixture with night, which was like a new dawn; nāraṇanaik kaṇdĕn — ī saw ṣrīman nārāyaṇa (who is like the never-setting sun); mīṇdu — again; kanavil — more than seeing him directly, through the mind; miga meyyĕ — very clearly; avanaik kāṇdĕn — ī got to see him; ūn thigazhum nĕmi — having the divine disc on his divine form; ol̤i thigazhum sĕvadiyān — emperumān having radiantly divine feet; vān thigazhum — in the paramapadham (ṣrīvaikuṇtam); sŏdhi vadivu — the radiant divine form; miga kaṇdĕn — ī got to see well (here)

Detailed Explanation

Avathārikai

In the preceding pāsuram, the Āzhvār gloriously described the exalted state of those blessed souls who were granted the divine vision of Emperumān. Now, in this verse, he mercifully reveals the supreme and compassionate nature of Emperumān Himself, who so lovingly shows Himself to His devoted servants. In the previous verse, the Āzhvār meditated upon

+ Read more

IT 80 IT 82