Just as a heroine laments the sorrow of separation from her beloved, the āzhvār laments thinking of Thirupullani Kalyana Jagannathan and expresses his grief in these verses.
தலைமகனைப் பிரிந்த தலைமகளிர் பிரிவுத் துன்பத்தால் புலம்புதல் போல் ஆழ்வார் திருப்புல்லாணி கல்யாண ஜகந்நாதனை நினைந்து புலம்பி ஈண்டுப் பாடியுள்ளார்.
Verses: 1788 to 1797
Grammar: Aṟuchīrk Kaḻinediladi Āsiriya Viruththam / அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்