TVM 7.6.10

Kaṇṇaṉ Will Grant Us Vaikuṇṭham.

கண்ணனே நமக்கு வைகுந்தம் தருவான்

3517 ஏற்றரும்வைகுந்தத்தை அருளும்நமக்கு * ஆயர்குலத்து
ஈற்றிளம்பிள்ளையொன்றாய்ப்புக்கு மாயங்களேயியற்றி *
கூற்றியல்கஞ்சனைக்கொன்று ஐவர்க்காயக்கொடுஞ்சேனை தடிந்து *
ஆற்றல்மிக்கான் பெரியபரஞ்சோதிபுக்கவரியே.

TVM.7.6.10

3517 eṟṟu arum vaikuntattai * arul̤um namakku * āyar kulattu
īṟṟu il̤am pil̤l̤ai ŏṉṟāyp pukku * māyaṅkal̤e iyaṟṟi **
kūṟṟu iyal kañcaṉaik kŏṉṟu * aivarkku āyk kŏṭum ceṉai taṭintu *
āṟṟal mikkāṉ pĕriya * parañcoti pukka ariye (10)

Ragam

Tōdi / தோடி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

3517. For sure, we'll get to the hard-to-reach SriVaikuntam, thanks to the merciful Ari. He came as a Baby in Gokul, did wonders, defeated the devilish Kañcaṉ, helped the five brothers against cruel enemies, then went back to SriViakuntam, feeling there's more to do.

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār is now placating his mind to which he had posed the question, as in the last song.

(ii) Kṛṣṇa, as a mere Babe and later, as a Boy, worked many wonders culminating in the slaying of the fiendish Kaṃsa who had tried all methods he could possibly conceive of, to do away with the Divine Child. And when Kṛṣṇa came of age, He controlled the wonderful military

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஈற்று இளம் பிள்ளை — பிறந்த இளம் குழந்தையாய்; ஆயர் குலத்து — ஆயர் குலம்; ஒன்றாய்ப் புக்கு — சென்று சேர்ந்து; மாயங்களே இயற்றி — மாயச் செயல்களைச் செய்து; கூற்று இயல் — யமனை போன்றவனான; கஞ்சனைக் கொன்று — கம்சனைக் கொன்று; ஐவர்க்கு ஆய் — பாண்டவர்களுக்காக; கொடுஞ்சேனை — கொடிய சேனையை; தடிந்து — அழித்து; ஆற்றல் மிக்கான் — மிகுந்த ஆற்றலுடைய; பெரிய பரஞ்சோதி புக்க — பரமபதஞ் சென்று சேர்ந்த; அரியே — கண்ணனானவன்; ஏற்று — ஒருவர் தம் முயற்சியால் ஏறுவதற்கு; அரும் வைகுந்தத்தை — அரிய வைகுந்தத்தை; அருளும் நமக்கு — நமக்குத் தந்து அருள்வான்

pil̤l̤ai — child; āyar kulaththu — in cowherd clan; onṛāy — becoming one with them; pukku — entered; māyangal̤ĕ — very amaśing acts such as killing puthanā, ṣakata, yamal̤ārjuna et al; iyaṝi — engaged in; kūṝu — death which separates body and soul; iyal — having the nature; kanjanai — kamsa (who separated krishṇa, who is the life for ṣrī vasudhĕva and dhĕvaki, from them); konṛu — killed; aivarkku — for pāṇdavas; āy — for the sake of; kodum — cruel; sĕnai — dhuryŏdhana-s army; thadindhu — destroyed; mikka — great; āṝalān — with patience; periya — having infinite glories; paranjŏdhi — in paramapadham which is known by the term -param jyŏthi #; pukka — to enter (after eliminating the burden of earth); ari — krishṇa who is like a great lion; ĕṝarum — having nature/qualities which are inconceivable even by the mind and speech of great yŏgis; vaigundhaththai — ṣrīvaikuṇtam; namakku — for us; arul̤um — will bestow (by his grace); a — very wonderful; ari uruvāy — having lion form

Detailed Explanation

In this tenth pāsuram of the chapter, the Āzhvār finds his sustenance in the profound conviction that Śrīman Nārāyaṇa, in His incarnation as Śrī Kṛṣṇa, will surely grant him the ultimate benediction of Śrīvaikuṇṭham. The great ācāryas have illuminated the Āzhvār’s state of mind from various perspectives. Śrī Nañjīyar notes that the Āzhvār relies on Kṛṣṇa’s nature as

+ Read more

TVM 7.6.9 TVM 7.6.11