TVM 6.10.9

O Nectar! I Will Not Leave Your Holy Feet.

அமுதே! நின் திருவடியை விட்டு அகலமாட்டேன்

3450 வந்தாய்போலேவாராதாய் வாராதாய்போல்வருவானே! *
செந்தாமரைக்கண்செங்கனிவாய் நால்தோளமுதே! எனதுயிரே! *
சிந்தாமணிகள்பகரல்லைப்பகல்செய் திருவேங்கடத்தானே! *
அந்தோ! அடியேன்உனபாதம் அகலகில்லேனிறையுமே.

TVM.6.10.9

3450 vantāy pole vārātāy *
vārātāy pol varuvāṉe *
cĕntāmaraik kaṇ cĕṅkaṉi vāy *
nāl tol̤ amute ĕṉatu uyire **
cintāmaṇikal̤ pakar allaip
pakal cĕy * tiruveṅkaṭattāṉe *
anto aṭiyeṉ uṉa pātam *
akalakilleṉ iṟaiyume (9)

Ragam

Nādhanāmakriya / நாதநாமக்ரியை

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thiruvenkadam

Simple Translation

3450. Oh, Lord of Tiruvēṅkaṭam, where the unique sheen of gems makes night shine like day. You appear seemingly near yet far, but in despair, when You seem afar, You draw near. Your Form, with lotus eyes red, lips like ripe fruit, and shoulders four, is most dear to me. From Your feet, alas! this humble lover cannot, for a moment, be apart.

Explanatory Notes

(i) The gems could refer either to those in the sacred Mount or those embedded in the Jewels on the Lord’s person.

(ii) The Āzhvār’s mental vision of the Lord was so full and complete that he could easily mistake it for physical perception, in three dimensions; when, out of deep yearning, he held out his arms for embracing the Lord, he would be disillusioned, rather

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வந்தாய் போலே — வந்தவனைப் போல் இருந்து; வாராதாய்! — வராதவனே!; வாராதாய் போல் — வராதவனைப் போல் இருந்து; வருவானே! — வருபவனே!; செந்தாமரை — செந்தாமரைப் போன்ற; கண் — கண்களை உடையவனும்; செங்கனி — கோவைக்கனி போன்ற; வாய் — அதரத்தை உடையவனும்; நால்தோள் — நான்கு தோள்களை உடையவனுமான; அமுதே! — அமுதம் போன்றவனே!; எனது உயிரே! — என் உயிரானவனே!; சிந்தாமணிகள் — சிந்தாமணி என்னும் ரத்தினங்கள்; பகர் அல்லை பகல் செய் — இருளைப் பகலாக்குவது போல; திருவேங்கடத்தானே — திருமலையில் எழுந்தருளி இருப்பவனே!; அந்தோ! அடியேன் — அந்தோ! அடியேன்; உன பாதம் — உன் திருவடிகளை; இறையுமே — ஒரு க்ஷண காலமும்; அகலகில்லேன் — பிரிந்திருக்க மாட்டேன்

vārādhāy pŏl — due to ākinchanyam (lack of anything) in self, while thinking there is no possibility of his arrival; varuvānĕ — arriving and being fully subservient; sem — reddish; thāmarai — attractive like lotus (will make one say jitham (victory)); kaṇ — divine eyes; sem — reddish; kani — enjoyable like fruit; vāy — the divine lips which say māmĕkam ṣaraṇam vraja; nāl — four; thŏl̤ — having divine shoulders; amudhĕ — being eternally enjoyable for the devotees; enadhu — manifesting to me; uyirĕ — became my sustaining force; sindhā — [chinthā] wish fulfilling; maṇigal̤ — valuable gemstones; pagar — radiance; allai — night; pagal — day; sey — making; thiruvĕngadaththānĕ — ŏh one who resides in thirumalā!; andhŏ — alas!; una — your; pādham — divine feet; adiyĕn — the totally subservient me, who has no other refuge; iṛaiyum — not even a moment; agala — to leave; killĕn — unable to do.; iṛaiyum — not even a moment; agala — to separate

Detailed Explanation

In this ninth pāsuram of the chapter, our revered pūrvācāryas, most notably Nanjīyar, explain that the Āzhvār, having not seen Emperumān as swiftly as he desired, reaches a state of intense desperation. He declares with profound feeling, "If I do not see You immediately, I will not survive even for a single moment." Vādhi Kēsari Azhagiya MaNavāLa Jīyar offers a complementary

+ Read more

TVM 6.10.8 TVM 6.10.10