TVM 2.4.10

O Kaṇṇa! Do Not Let My Daughter Wither.

கண்ணா! என் மகளை வாட்டாதே

2943 ஏழைபேதை இராப்பகல் * தன
கேழி லொண்கண்ணநீர்கொண்டாள் * கிளர்
வாழ்வைவேவ இலங்கைசெற்றீர்? * இவள்
மாழைநோக்கொன்றும் வாட்டேன்மினே.

TVM.2.4.10

2943 ezhai petai * irāppakal * taṉa
kezh il ŏṇ * kaṇṇa nīr kŏṇṭāl̤ ** kil̤ar
vāzhvai veva ilaṅkai cĕṟṟīr * ival̤
māzhai nokku ŏṉṟum * vāṭṭeṉmiṉe (10)

Ragam

Yamunākalyāṇi / யமுனாகல்யாணி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Mother

Simple Translation

2943. Oh Lord, you routed Laṅkā's spectacular wealth, yet this poor girl's beautiful eyes shed tears day and night. May You at least preserve the youthful looks in her eyes!

Explanatory Notes

[Mother to the Lord:]

“The tears welling up my daughter’s eyes day and night resemble the water drops around the lotus leaf shining like pearls, a sight indeed for you which you cannot afford to miss. Actually it is you that had worked her up to such a pitch and would you not like to behold and enjoy the fruits of your labours?

Is it not a sight for Gods, the rapturous

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஏழை பேதை — எழையும் பேதையுமான இவள்; இராப்பகல் — இரவும் பகலும்; தன கேழ் இல் — தன்னுடைய ஒப்பற்ற; ஒண் கண்ண — அழகிய கண்களில் எக்காலத்திலும்; நீர் கொண்டாள் — நீர் கொள்ளும்படி ஆனாள்; கிளர் வாழ்வை — மிதமிஞ்சின ராவணனின் செல்வம்; வேவ இலங்கை — அக்னிக்கு இரையாகும்படி இலங்கையை; செற்றீர்! — அழித்தவரே!; இவள் மாழை — இவளுடைய மான் போன்ற; நோக்கு — பார்வை; ஒன்றும் — ஒன்றையாவது; வாட்டேன்மினே — வாடச் செய்யாமல் இருக்க வேண்டும்

ĕzhai — being desirous (even if the goal is unattainable); pĕdhai — innocent/adolescent girl (who does not listen to my instructions); irāp pagal — without distinguishing between night and day; thana — her; kĕzh — match; il — not having; oṇ — beautiful; kaṇ — eyes; nīr koṇdāl̤ — became tearful; kil̤ar — having great superiority (by troubling others); vāzhvu — wealth of rāvaṇa; vĕva — like burnt into ashes; ilangai — lankā; seṝīr — ŏh one who destroyed it!; ival̤ — parānkuṣa nāyaki #s; māzhai — eyes which look like those of a tender deer; nŏkkonṛum — eyes alone; vāttĕnmin — please do not destroy them

Detailed Explanation

In this tenth pāsuram of the chapter, the narrative reaches a point of profound desperation and ultimate surrender. Having witnessed her divine daughter, Parāṅkuśa Nāyakī, consumed by the fire of separation from Emperumān, the mother relinquishes all hope for her daughter's various faculties and possessions. As the venerable ācāryas Nanjīyar and Nampiḷḷai explain,

+ Read more

TVM 2.4.9 TVM 2.4.11