1572 ஆங்கு வெம் நரகத்து அழுந்தும்போது * அஞ்சேல் என்று அடியேனை அங்கே வந்து தாங்கு * தாமரை அன்ன பொன் ஆர் அடி எம்பிரானை * உம்பர்க்கு அணி ஆய் நின்ற ** வேங்கடத்து அரியை பரி கீறியை * வெண்ணெய் உண்டு உரலினிடை ஆப்புண்ட தீங் கரும்பினை * தேனை நன் பாலினை அன்றி * என் மனம் சிந்தை செய்யாதே 5
1572. The lotus-eyed Lord of Naraiyur, precious like gold,
saying “Do not be afraid, ” will come and help me
when I, his slave, am plunged into cruel hell.
He, the jewel of the gods in the sky
and the lion of Thiruvenkatam,
killed the Asuran when he came as a horse.
When Yashodā tied him to a mortar when he stole butter,
he was sweet as sugarcane.
He is like honey and good milk
and my mind will not think of anyone except him
Word by Word (WBW) meaning
(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)