Chapter 2: Thillai Thiruchitrakudam 1 - (ஊன் வாட)

PT 3.2.8

மூவாயிரம் மறையாளர் வணங்கும் சித்திரகூடம்

1165 மாவாயினங்கம்மதியாதுகீறி
மழைமாமுதுகுன்றுஎடுத்து * ஆயர்தங்கள்
கோவாய்நிரைமேய்த்துஉலகுண்டமாயன்
குரைமாகழல்கூடும் குறிப்புடையீர்! *
மூவாயிரநான்மறையாளர் நாளும்
முறையால்வணங்க, அணங்காயசோதி *
தேவாதிதேவன்திகழ்கின்ற தில்லைத்
திருச்சித்ரகூடம்சென்றுசேர்மின்களே.

PT.3.2.8

1165 mā vāyiṉ aṅkam matiyātu kīṟi *
mazhai mā mutu kuṉṟu ĕṭuttu * āyar-taṅkal̤
ko āy nirai meyttu ulaku uṇṭa māyaṉ *
kurai mā kazhal kūṭum kuṟippu uṭaiyīr **
mūvāyiram nāṉmaṟaiyāl̤ar * nāl̤um
muṟaiyāl vaṇaṅka aṇaṅku āya coti *
tevātitevaṉ tikazhkiṉṟa * tillait
tiruccitrakūṭam cĕṉṟu cermiṉkal̤e-8 **

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Chitra Koodam

Simple Translation

1165. O devotees, if you want to reach the ornamented feet with sounding anklets of the Māyan who grazed the cows and carried Govardhanā mountain as an umbrella to rescue the cows when they suffered in a terrible storm, just go to flourishing Thillai Chitrakudam where the god of gods, the divine light, stays, worshiped by three thousand Vediyars, the learned of the Vedās.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

மா வாயின் — குதிரை கேசியின் வாயையும்; அங்கம் — அங்கங்களையும்; மதியாது — ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல்; கீறி — பிளந்தவனும்; மழை மா முது — மழை காக்க பெரிய பழைய; குன்று — கோவர்த்தன மலையை; எடுத்து — குடையாக எடுத்து; ஆயர் தங்கள் — இடையர்கட்குத்; கோ ஆய் — தலைவனாய்; நிரை மேய்த்து — பசுக்களை மேய்த்தவனும்; உலகு உண்ட — பிரளய காலத்தில் உலகம் உண்ட; மாயன் — மாயவனும்; குரை மா — ஆபரண ஒலியோடு கூடின; கழல் கூடும் — எம்பெருமானின் திருவடிகளை; குறிப்பு உடையீர்! — அடைய விரும்பும் அன்பர்களே!; மூவாயிரம் — மூவாயிரம்; நான்மறையாளர் — வேதம் ஓதுபவர்கள்; நாளும் முறையால் — நாள்தோறும் முறைபடி; வணங்க — வணங்கும்; அணங்கு ஆய சோதி — அப்ராக்ருத தேஜஸ்ஸையுடைய; தேவாதிதேவன் திகழ்கின்ற — தேவாதிதேவனாகத் திகழும்; தில்லைத் திருச்சித்ரகூடம் — தில்லைத் திருச்சித்ரகூடம்; சென்று சேர்மின்களே — சென்று சேருங்கள்

māvin — kĕṣi, the horse, its; vāy — mouth; angam — body; madhiyādhu — not considering to be worthy; kīṛi — tore and threw down (rain poured by indhra); mazhai — for the hail storm; mā — huge; mudhu — ancient; kunṛu — the mountain named gŏvardhanam; eduththu — lifted up as umbrella; āyar thangal̤ kŏvāy — as the king of cowherds; nirai — herd of cows; mĕyththu — tended (during pral̤ayam); ulagu — the world; uṇda — one who placed in his divine stomach; māyan — amaśing person-s; kurai — resounding due to the ornaments; mā — great; kazhal — divine feet; kūdum — to reach; kuṛippudaiyīr — oh you who are having the thoughts!; mūvāyiram — three thousand; nānmaṛaiyāl̤ar — brāhmaṇas; nāl̤um — daily; muṛaiyāl — matching their true nature; vaṇanga — as they worship; aṇangāya — divine; sŏdhi — radiant; dhĕvādhi dhĕvan — sarvĕṣvaran; thigazhginṛa — shining; thillaith thiruchchiththirakūdam — thillaith thiruchchiththirakūdam; senṛu sĕrmingal̤ — go and reach.

PT 3.2.7 PT 3.2.9