PT 2.3.9

The Abode of Him Who Dispelled Gajendra's Sorrow

கஜேந்திரன் துயர் தீர்த்தவன் தங்கும் இடம்

1076 மீனமர்பொய்கைநாண்மலர்கொய்வான்
வேட்கையினோடுசென்றிழிந்த *
கானமர்வேழம் கையெடுத்தலறக்
கராஅதன்காலினைக்கதுவ *
ஆனையின்துயரம்தீரப்புள்ளூர்ந்து
சென்றுநின்றுஆழிதொட்டானை *
தேனமர்சோலைமாடமாமயிலைத்
திருவல்லிக்கேணிக்கண்டேனே. (2)

PT.2.3.9

1076 mīṉ amar pŏykai nāl̤malar kŏyvāṉ * veṭkaiyiṉoṭu cĕṉṟu izhinta *
kāṉ amar vezham kaiĕṭuttu alaṟak * karā ataṉ kāliṉaik katuva **
āṉaiyiṉ tuyaram tīrap pul̤ ūrntu * cĕṉṟu niṉṟu āzhitŏṭṭāṉai *
teṉ amar colai māṭa mā mayilait * tiruvallikkeṇik kaṇṭeṉe-9

Ragam

Tōdi / தோடி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Allik Keni

Simple Translation

1076. To pluck fresh flowers from a pond where fish swam, Gajendra, the forest-dwelling elephant, stepped in with longing. But a crocodile seized his leg—he cried aloud in pain, lifting his trunk and pleading for help. To end the elephant’s suffering, The Lord came swiftly, riding Garuda, stood by the waters, and hurled His mighty discus. That Lord—I saw Him in Thiruvallikkēṇi, among the honey-filled groves!

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மீன் அமர் — மீன்கள் இருக்கும்; பொய்கை — மடுவிலே; நாள் மலர் — புதிய புஷ்பங்களை; கொய்வான் — பறிக்க வேண்டும் என்ற; வேட்கையினோடு — விருப்பத்தோடு; சென்று இழிந்த — போய் இறங்கின; கான் அமர் — காட்டில் திரியும்; வேழம் — யானை கஜேந்திரனை; கரா அதன் — முதலையானது; காலினை — அந்த யானையின்; கதுவ — காலைத் கௌவிக்கொள்ள; கையெடுத்து — யானைதனது துதிக்கையை; அலற — தூக்கிக் கூச்சலிட; ஆனையின் — ஆனையின்; துயரம் தீர — துயரம் தீர; புள் ஊர்ந்து — கருடன் மேல்; சென்று நின்று — சென்று நின்று; ஆழி — சக்கரத்தை; தொட்டானை — பிரயோகித்த பெருமானை; தேன் அமர் — தேன்மாறாத; சோலை — சோலைகளையுடைய; மாட மா மயிலை — மாடங்கள் உள்ள மயிலையில்; திருவல்லிக்கேணி — திருவல்லிக்கேணியில்; கண்டேனே — கண்டேனே

mīn amar poygai — in the pond filled with fish; nāl̤ — freshly blossomed; malar — flowers; koyvān — to pluck; vĕtkaiynŏdu — with desire; senṛu izhindha — which came and entered; kān — in the forest; amar — which roams around freely; vĕzham — elephant; kai — its trunk; eduththu — lifted up; alaṛa — to cry out; karā — the crocodile; adhan — its; kālinai — foot; kadhuvu — as it caught (at that time); ānaiyin — ṣrī gajĕndhrāzhwān-s; thuyaram — sorrow; thīra — to go; pul̤ ūrndhu — riding on periya thiruvadi (garudāzhvār); senṛu — rushed; ninṛu — stood on the banks of the pond; āzhi thottānai — the lord who launched his thiruvāzhi (sudharṣana chakram); thĕn amar — always having beetles; sŏlai — surrounded by gardens; māda mā mayilaith thiruvallikkĕṇik kaṇdĕnĕ — ī saw in thiruvallikkĕṇi which is in mylāpūr which has huge mansions

Detailed Explanation

The great elephant, Śrī Gajendrāzhvān, an exalted soul who was accustomed to roaming freely and majestically through the forest (kān amar vEzham), was overcome with a singular, devout desire. After searching for a great length of time, he had grown anguished by his inability to find a flower worthy of being offered to the Lord. At last, his search led him to a pristine

+ Read more

PT 2.3.8 PT 2.3.10