TVM 9.7.11

These Songs Will Sever the Disease of Birth.

இப்பாடல்கள் பிறவி நோயை அறுக்கும்

3749 ஒழிவின்றித்திருமூழிக்களத்துறையும் ஒண்சுடரை *
ஒழிவில்லாவணிமழலைக் கிளிமொழியாளலற்றியசொல் *
வழுவில்லாவண்குருகூர்ச் சடகோபன்வாய்ந்துரைத்த *
அழிவில்லாவாயிரத்து இப்பத்தும்நோயறுக்குமே. (2)

3749 ## ŏzhivu iṉṟit tirumūzhikkal̤attu uṟaiyum * ŏṇcuṭarai *
ŏzhivu illā aṇi mazhalaik * kil̤imŏzhiyāl̤ alaṟṟiya cŏl **
vazhu illā vaṇ kurukūrc * caṭakopaṉ vāyntu uraitta *
azhivu illā āyirattu ip pattum * noy aṟukkume (11)

Ragam

Kandā / கண்டா

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Thoodhu

Divya Desam

Thiru MoozhikkaLam

Simple Translation

3749. These ten songs, among the eternal thousand, were spoken by Caṭakōpaṉ of Kurukūr, steeped in impeccable love for God. They express the sweet-tongued Nāyakī's anguish of separation from the resplendent Lord who forever resides in Tirumūḻikkaḷam. Will they dispel the dire malady, the bondage of saṃsāra?

Explanatory Notes

This decad will cut out the bondage of its chanters, the worldly ties, which operate as an impediment to the attainment of God-head. In other words, this decad cures the malady of separation from the Lord and the resultant state of desolation.

The resplendent Lord, in His iconic manifestation in Tirumūḻikkaḷam, is the Doctor who stays on permanently in our midst, determined to cure the malady of ‘saṃsāra’ of the devout seekers.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஒழிவு இன்றி — ஓய்வில்லாதபடி; திரு மூழிக்களத்து — திரு மூழிக்களத்தில்; உறையும் — இருக்கும்; ஒண் சுடரை — ஒளிமயமான எம்பெருமானை; ஒழிவு இல்லா — பிரிந்து தரிக்கமாட்டாத; அணி மழலை — அழகிய மழலையோடு கூடின; கிளிமொழியாள் — கிளிமொழி தலைவி சொன்ன; அலற்றிய சொல் — ஒரு சொல்லாக வைத்து; வழு இல்லா — அன்பில் குறைவில்லாத; சடகோபன் — நம்மாழ்வார்; வண் குருகூர் — வன்மை மிகுந்த திருக்குருகூரில்; வாய்ந்து — ஆழ்ந்து அநுபவித்து; உரைத்த — அருளிச் செய்த; அழிவு இல்லா — மனதை விட்டு நீங்காத; ஆயிரத்து — ஆயிரம் பாசுரங்களுள்; இப் பத்தும் — இந்தப் பத்துப் பாசுரங்களும்; நோய் — ஸம்ஸார வியாதியை; அறுக்குமே — போக்கிவிடும்

uṛaiyum — due to eternally residing; oṇ sudarai — one who is having distinguished radiance; ozhivillā — unable to sustain in separation; aṇi — beautiful; mazhalai — gibberish [childish speech]; kil̤i mozhiyāl̤ — one whose speech matches a parrot-s; alaṝiya — spoke incoherently due to her sorrow; sol — pāsuram; vazhu illā — without any shortcoming (in that love); vaṇ kurugūr — leader of the distinguished āzhvārthirunagari; satakŏpan — nammāzhvār; vāyndhu uraiththa — spoken after approaching and enjoying (emperumān-s qualities); azhivu illā — not leaving the hearts of the enjoyers; āyiraththu ippaththum — this decad among the thousand pāsurams; nŏy — the disease of samsāra (which is the cause for separation from bhagavān); aṛukkum — will eradicate.; āgaththu — in (their) heart; avanai — sarvĕṣvara (who is the eliminator of all hurdles and who is perfectly enjoyable)

Detailed Explanation

In this final pāśuram, which serves as the phalaśruti or declaration of benefits, our revered pūrvācāryas, beginning with Nañjīyar, explain that Śrī Nammāzhvār reveals the ultimate fruit of reciting this sacred chapter: the complete eradication of saṁsāra dhurita—the manifold difficulties arising from material bondage—which is, in its essence, the unbearable pain

+ Read more

TVM 9.7.10