TVM 9.5.4

O Roosters! My Body and Soul are Faltering.

கோழிகாள்! என் உடலும் உயிரும் தத்தளிக்கின்றன

3720 கூக்குரல்கேட்டும் நங்கண்ணன்மாயன்வெளிப்படான் *
மேற்கிளைகொள்ளேன்மின் நீரும்சேவலும்கோழிகாள்! *
வாக்கும்மனமும்கருமமும் நமக்காங்கதே *
ஆக்கையுமாவியும் அந்தரம்நின்றுழலுமே.

3720 kūkkural keṭṭum * nam kaṇṇaṉ māyaṉ vĕl̤ippaṭāṉ *
mel kil̤ai kŏl̤l̤eṉmiṉ * nīrum cevalum kozhikāl̤ **
vākkum maṉamum * karumamum namakku āṅkate *
ākkaiyum āviyum * antaram niṉṟu uzhalume (4)

Ragam

Asāveri / அஸாவேரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

3720. Oh parrots, even your amorous shouts haven't brought Kaṇṇaṉ, our mystic Lord, to me. Why then do you still coo so loudly from that height? My words, deeds, and thoughts are all sheltered by Him, but my body and soul struggle a lot, left in the lurch.

Explanatory Notes

The Nāyakī wonders why the amorous shouts of these merry birds, which could be heard all over, did not stir up her Lord’s emotions, in the same way as she reacted. She admonishes the parrots not to warble any more, in such high pitch and torment her, seeing that their cooings had not evoked the Lord’s response. The parrots would not, however, obey the Nāyakī and persisted

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கோழிகாள் — மயில்களே!; கூக்குரல் கேட்டும் — உங்கள் கூக்குரலைக் கேட்டும்; நம் கண்ணன் மாயன் — மாயன் கண்ணனானவன்; வெளிப்படான் — வந்து தோன்றவில்லை; நீரும் சேவலும் — நீங்களும் சேவலும் இருவருமாக; மேல் கிளை மேல் — கிளையில் கூட்டமாக இருந்து; கொள்ளேல்மின் — கூவ வேண்டாம்; நமக்கு வாக்கும் — என்னுடைய வாக்கும்; மனமும் கருமமும் — மனமும் செயலும்; ஆங்கதே — அப்பெருமான் பக்கலில் போயிற்று; ஆக்கையும் ஆவியும் — உடலும் உயிரும்; அந்தரம் நின்று — நடுவே நின்று; உழலுமே — தத்தளிக்கின்றன

kĕttum — while it is audible even in his abode; nam — obedient (to be considered by everyone as -our own-); māyan — one who engages those who approach him, with his amaśing qualities and acts; kaṇṇan — krishṇa; vel̤ippadān — he is not coming;; num — your; sĕvalum nīrum — your spouse and yourself together; mĕl — further; kil̤ai kol̤l̤enmin — don-t call out as a group!; namakku — for us; vākkum manamum karumamum — speech, mind and body; āngadhĕ — reached him;; ākkaiyum — body; āviyum — life; andharam ninṛu — in between; uzhalumĕ — being tormented.; andharam ninṛu — standing in between; uzhalginṛa — being agitated needlessly

Detailed Explanation

In this fourth pāśuram of the fifth chapter in the Ninth chapter, Śrī Nammāzhvār, fully embodying the persona of Parāṅguśa Nāyakī, continues to articulate the profound anguish of separation from the Lord. As elucidated by our venerable ācāryas such as Nañjīyar and Vādhi Kēsari Azhagiya Maṇavāḷa Jīyar, the Āzhvār now directs his plea towards the hens, specifically the

+ Read more

TVM 9.5.3 TVM 9.5.5