Chapter 2: As Parānkusa nāyaki is infatuated with Sri Ranganātha, her mother enquires the Lord regarding His intentions towards her daughter- (கங்குலும் பகலும்)*

TVM 7.2.6

O Lord on the Serpent Couch! What Shall I Do?

பாம்பணையாய்! நான் என்னதான் செய்வேன்?

3469 மையல்செய்தென்னைமனம்கவர்ந்தானே!
என்னும் மாமாயனே! என்னும் *
செய்யவாய்மணியே! என்னும் தண்புனல்சூழ்
திருவரங்கத்துள்ளாய்! என்னும் *
வெய்யவாள்தண்டுசங்குசக்கரம்வில்லேந்தும்
விண்ணோர்முதல்! என்னும் *
பைகொள்பாம்பணையாய்! இவள்திறத்தருளாய்
பாவியேன்செயற்பாலதுவே.

3469 maiyal cĕytu ĕṉṉai maṉam kavarntāṉe
ĕṉṉum * mā māyaṉe ĕṉṉum *
cĕyya vāy maṇiye ĕṉṉum * taṇ puṉal cūzh
tiruvaraṅkattul̤l̤āy ĕṉṉum **
vĕyya vāl̤ taṇṭu caṅku cakkaram vil
entum * viṇṇor mutal ĕṉṉum; *
pai kŏl̤ pāmpu aṇaiyāy ival̤tiṟattu arul̤āy *
pāviyeṉ cĕyaṟpālatuve (6)

Ragam

Nīlāmbari / நீலாம்பரி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Mother

Divya Desam

Srirangam

Simple Translation

3469. This sinner can guide her daughter to understand the divine qualities and manifestations of Lord Padmanabhan, who reclines amid cool waters, depicted as Araṅkaṉ. She can teach her daughter to appreciate the Lord's enticing nature, the wonders He performs, and His divine attributes, such as his sapphire hue and his role as the Chief of Nithyasuris, wielding powerful weapons.

Explanatory Notes

The mother says unto Lord Raṅganāthā;

“My daughter keeps wondering how you stole her heart, by engendering in her enormous love, how, during your union with her, you worked many wonders such as exhibiting your loving condescension of amazing magnitude, how you enthralled her by your exquisite physical charm, your red lips and sapphire hue, how you don’t come unto her,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மையல் செய்து — என்னை மயங்கச் செய்து; என்னை மனம் — என் மனம்; கவர்ந்தானே! என்னும் — கவர்ந்தானே! என்பாள்; மா மாயனே! என்னும் — மா மாயனே! என்பாள்; செய்யவாய் — சிவந்த அதரத்தை உடைய; மணியே! — நீலமணி போன்றவனே!; என்னும் — என்பாள்; தண் புனல் சூழ் — குளிர்ந்த நீர் நிலைகள் சூழ்ந்த; திருவரங்கத்து உள்ளாய்! — திருவரங்கத்தில் உள்ளாய்!; என்னும் — என்பாள்; வெய்ய வாள் தண்டு — கொடிய வாள் கதை; சங்கு சக்கரம் வில் — சங்கு சக்கரம் வில்; ஏந்தும் — ஆகியவற்றை ஏந்தும்; விண்ணோர் முதல்! — விண்ணோர் முதல்வனே!; என்னும் — என்பாள்; பை கொள் — படங்களை உடைய; பாம்பு — ஆதிசேஷன் மீது; அணையாய்! — சயனித்திருப்பவனே!; பாவியேன் — பாவியான என் பெண்ணின்; இவள் திறத்து — விஷயத்தில்; செய்ய — நான் செய்யக் கூடியது ஏதாவது; பாலதுவே — இருந்தால் அதை; அருளாய் — அருளிச் செய்ய வேண்டும் என்கிறாள் தாயார்

manam — heart; kavarndhānĕ — oh one who stole!; ennum — says;; māmāyanĕ — having infinite, amaśing activities in order to cause bewilderment in me; ennum — says; seyya — reddish; vāy — having beautiful lips; maṇiyĕ — oh one who is easy to handle like a precious gemstone!; ennum — says;; thaṇ — (to reach you and eliminating my suffering, being) cool; punal — water; sūzh — surrounded; thiruvarangaththu — in kŏyil (ṣrīrangam); ul̤l̤āy — oh one who is residing!; ennum — says;; veyya — very angry towards enemies; vāl̤ thaṇdu sangu chakkaram vil — the five divine weapons; ĕndhum — carrying them always as someone who cannot delay the protection of the surrendered ones; viṇṇŏr — letting the nithyasūris enjoy; mudhal — oh one who is the cause for their existence etc!; ennum — says;; pai — expanded hoods, due to being in contact with you; kol̤ — having; pāmbu — thiruvananthāzhwān (who is having infinite enjoyability due to its natural tenderness, coolness, fragrance); aṇaiyāy — oh one who is having as mattress!; ival̤ thiṛaththu — towards her (who is suffering due to lying on the ground, while you are comfortably resting on the mattress); pāviyĕn — ī who am having sins which made me witness her such pathetic state; seyaṛpāladhu — the act; arul̤āy — mercifully say.; ennudai — my; kŏmal̤am — tender natured

Detailed Explanation

In this sixth pāsuram of the decad, the Āzhvār, in the state of Parāṅkuśa Nāyakī, continues to languish in separation from the Lord. Her mother, witnessing this profound and heart-rending state, addresses Sriman Nārāyaṇa directly. She perceives her daughter's unbearable suffering as a direct consequence of her own past karma. With a heart heavy with sorrow, she questions

+ Read more

TVM 7.2.5 TVM 7.2.7