TVM 6.7.1

My Daughter Must Have Gone to Tirukkōḷūr.

என் மகள் திருக்கோளூர்தான் சென்றிருப்பாள்

3409 உண்ணுஞ்சோறுபருகுநீர் தின்னும்வெற்றிலையுமெல்லாம்
கண்ணன் * எம்பெருமான்னென்றென்றே கண்கள்நீர்மல்கி *
மண்ணினுளவன்சீர் வளம்மிக்கவனூர்வினவி *
திண்ணம்என்னிளமான்புகுமூர் திருக்கோளூரே. (2)

TVM.6.7.1

3409 ## uṇṇum coṟu parukum nīr * tiṉṉum vĕṟṟilaiyum ĕllām
kaṇṇaṉ * ĕm pĕrumāṉ ĕṉṟu ĕṉṟe * kaṇkal̤ nīr malki **
maṇṇiṉul̤ avaṉ cīr * val̤am mikkavaṉ ūr viṉavi *
tiṇṇam ĕṉ il̤amāṉ pukum ūr * tirukkol̤ūre (1)

Ragam

Kāmbhoji / காம்போதி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Mother

Divya Desam

ThirukKolur

Simple Translation

3409. It's certain that my daughter, like a young doe, always speaking with tears in her eyes, proclaiming that Kaṇṇaṉ is to her like food for the hungry, drink for the thirsty, and betel for pleasure, has indeed gone to Tirukkōḷūr, where the grand and majestic Lord resides, after a thorough inquiry.

Explanatory Notes

(i) The famous author of ‘Ācārya Hṛdayam’ has succinctly brought out the superior excellence of the Āzhvār vis-a-vis the Ṛṣis. Whereas the Ṛṣis subsisted on the forest produce, such as roots, fruits etc, Lord Kṛṣṇa was the sole Sustainer for Nammāḻvār, the very food needed for appeasing hunger, the water required for quenching thirst and the betels one chews for pleasure,

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

உண்ணுஞ் சோறு — உண்ணும் சோறும்; பருகு நீர் — பருகும் நீரும்; தின்னும் வெற்றிலையும் — தின்னும் வெற்றிலையும்; எல்லாம் கண்ணன் — எல்லாம் கண்ணன்; எம்பெருமான் — எம்பெருமான்; என்று என்றே — என்று என்றே; கண்கள் நீர் மல்கி — கண்களில் நீர் மல்க; மண்ணினுள் — பூமியில்; அவன் சீர் — அவனுடைய சீரும்; வளம் — சிறப்பும் உடைய; மிக்கவன் — கல்யாண குணங்களையும்; ஊர் — அவனுடைய இருப்பிடமான ஊரையும்; வினவி — கேட்டுக்கொண்டு; என் இள மான் — என் மான் போன்றை இளம் பெண்; புகும் ஊர் — சென்று சேரும் ஊர்; திருக்கோளூரே — திருக்கோளூராகவே இருக்கும்; திண்ணம் — இது நிச்சயம்

parugum — ṭo be drunk to nourish oneself by quenching the thirst; nīr — water; thinnum — to be consumed for pleasure; veṝilaiyum — betel leaves; ellām — all objects (which give sustenance, nourishment and enjoyment); kaṇṇan — being krishṇa, the son of vasudhĕva as said in ṣrī bhagavath gīthā 7.19 -vāsudhĕva sarvam- (ĕverything is krishṇa); em — for me; perumān — he who is the lord; enṛu enṛĕ — repeating many times; kaṇgal̤ — eyes; nīrgal̤ — tears; malgi — overflow; maṇṇin ul̤ — in the earth (where he descended to manifest himself to his devotees); avan — his; sīr — qualities such as saulabhya (easy approachability), saundharya (beauty), sauṣeelya (simplicity) etc; val̤am — due to abundance of consorts; mikkavan — one who is complete; ūr — town; vinavi — [probing about] not just thinking about it herself (due to overwhelming love, asking others as if being ignorant, to have good companion during the journey); en — due to being my daughter; il̤am — young; mān — due to being at the ignorant age, like a deer, she cannot go far;; pugum — enter; ūr — town; thirukkŏl̤ūrĕ — thirukkŏl̤ur only;; thiṇṇam — certain.; ūrum — the town (where she resides); nādum — the country (which encompasses the town)

Detailed Explanation

In this inaugural pāśuram of the seventh chapter of the sixth decade, the narrative unfolds through the voice of Parāṅkuśa Nāyakī's mother. As our esteemed pūrvācāryas such as Nañjīyar elucidate, the mother, upon discovering her daughter's absence from the palace, immediately and with unwavering certainty discerns her destination. Knowing the very fabric of her child's

+ Read more

TVM 6.7.2