TVM 6.2.9

O Kaṇṇa! You Have Not Graced Us with a Smile!

கண்ணா! எங்களைப் பார்த்துப் புன்னகை பூக்கவில்லையே!

3362 உகவையால்நெஞ்சமுள்ளுருகி உன்தாமரைத்தடங்கண் விழிகளின் *
அகவலைப்படுப்பான் அழித்தாயுன்திருவடியால் *
தகவுசெய்திலைஎங்கள்சிற்றிலும் யாமடுசிறுசோறும்கண்டு * நின்
முகவொளிதிகழ முறுவல்செய்துநின்றிலையே.

TVM.6.2.9

3362 ukavaiyāl nĕñcam ul̤ uruki * uṉ tāmarait taṭam kaṇ vizhikal̤iṉ *
aka valaip paṭuppāṉ * azhittāy uṉ tiruvaṭiyāl **
takavu cĕytilai ĕṅkal̤ ciṟṟilum * yām aṭu ciṟu coṟum kaṇṭu * niṉ
muka ŏl̤i tikazha * muṟuval cĕytu niṉṟilaiye (9)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

3362. You could have smiled and watched with Your radiant face, the castles we built in our play and the food we cooked. But You destroyed them all; indeed, You have no heart. And all this just to ensnare us with the sweet gaze from Your large, lotus eyes, causing our hearts to melt away.

Explanatory Notes

In spite of His intercepting the Gopīs, they went their own way, playing games like building houses and cooking food. Śrī Kṛṣṇa, literally pining for their sweet glances, albeit by way of quarrelling with Him, kicked all those things out. Knowing His mind quite well, the Gopīs looked at Him squarely and addressed Him, as above. The inner (esoteric) meaning of this is:

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

உகவையால் — உவகையால் மனம் மகிழ்ந்து; நெஞ்சம் உள் உருகி — மனம் உருகும்படியாக; உன் தாமரை — உன் தாமரை போன்ற; தடம் கண் — பெரிய கண்களின்; விழிகளின் — பார்வையின்; அகவலை — வலைக்குள் நாங்கள்; படுப்பான் — அகப்படுவதற்கு; எங்கள் சிற்றிலும் — எங்கள் சிறிய மணல் வீட்டையும்; யாம் அடு சிறு சோறும் — சமைக்கும் சோற்றையும்; முக ஒளி திகழ — முகத்தில் ஒளி திகழும்படி; முறுவல் செய்து — புன்முறுவல் செய்து கொண்டு; கண்டு உன் — பார்த்துக் கொண்டிருக்க; நின்றிலையே — நிற்பதைத் தவிர்த்து; உன் திருவடியால் — உன் திருவடியால்; அழித்தாய் — அழித்தாய் எங்கள் மீது; தகவு — இரக்கம் கொண்டு நாங்கள்; செய்திலை — உன்னை அநுபவிப்பதை; உன் திருவடியால் — உன் திருவடியால் கெடுத்தாயே

ul̤ urugi — melted; un — your; thāmarai — lotus like; thada — broad; kaṇ — eye-s; vizhigal̤ — glance; valai — in the net; agappaduppān — to capture; engal̤ — our; siṝilum — sandcastle; yām — we; adugiṛa — heating; siṛu sŏṛum — food; kaṇdu — seeing; nin — your; mugam — in the divine face; ol̤i thigazha — to have shining glow; muṛuval — smile; seydhu — doing; ninṛilai — instead of standing and observing; un — your; thiruvadiyāl — with the divine feet; azhiththāy — destroyed;; thagavu seydhilai — you did this mercilessly.; ninṛu — to remain firmly; ilangu — shining

Detailed Explanation

In this ninth pāśuram of the chapter, the divine drama between parāṅkuśa nāyakī and Emperumān unfolds with profound intimacy and significance. Having been waylaid by the Lord, the nāyakī and her companions resolve to show their indifference, adopting a disposition akin to that of the muktar (liberated souls) in paramapadam who remain unconcerned with the affairs

+ Read more

TVM 6.2.8 TVM 6.2.10