TVM 6.2.10

O Kaṇṇa! Because of You, We Always Suffer!

கண்ணா! உன்னால் எங்களுக்கு எப்பொழுதும் துன்பம்தான்

3363 நின்றிலங்குமுடியினாய்! இருபத்தோர்காலரசுகளைகட்ட *
வென்றிநீள்மழுவா! வியன்ஞாலம்முன்படைத்தாய் *
இன்றிவ்வாயர்குலத்தைவீடுய்யத்தோன்றிய கருமாணிக்கச்சுடர்! *
நின்றன்னால்நலிவேபடுவோம்என்றும் ஆய்ச்சியோமே.

TVM.6.2.10

3363 niṉṟu ilaṅku muṭiyiṉāy! * irupattor kāl aracu kal̤aikaṭṭa *
vĕṉṟi nīl̤ mazhuvā! * viyaṉ ñālam muṉ paṭaittāy! **
iṉṟu iv āyar kulattai vīṭu uyyat toṉṟiya * karumāṇikkac cuṭar *
niṉtaṉṉāl nalive paṭuvom ĕṉṟum * āycciyome (10)

Ragam

Shankarābharaṇa / சங்கராபரண

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

3363. Oh, Sire of sapphire hue, adorned with a grand crown. With Your triumphant axe, You uprooted kings for generations, once creating the vast universe, and now here to redeem this shepherd clan. But we shepherdesses are forever tormented by You.

Explanatory Notes

The rancour of the overzealous Gopīs would obviously not last long, as it is but a temporary phase, an interim facet of connubial relationship, culminating in the reunion of the lover and the beloveds. Śrī Kṛṣṇa didn’t merely kick the houses etc, put up by the Gopīs during play, but kicked their rancour out and made them gaze at His exquisite Form, from the lotus feet

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நின்று இலங்கு — நிலைநின்று விளங்கும்; முடியினாய்! — கிரீடத்தை உடையவனே!; இருபத்து ஓர் கால் — இருபத்தொரு தலைமுறை; அரசு — அரசர்களை; களை கட்ட — குலத்தோடு வேர் அறுத்த; வென்றி — வெற்றியையுடைய; நீள் மழுவா! — நீண்ட மழுவை உடையவனே!; முன் வியன் — முன்பு விசாலமான; ஞாலம் — உலகத்தை; படைத்தாய் — படைத்தாய்; இன்று இவ் ஆயர் — இப்போது இந்த ஆயர்; குலத்தை — குலத்தை; வீடு உய்ய — உய்வடையச் செய்ய; தோன்றிய — கண்ணனாகத் தோன்றிய; கருமாணிக்கச்சுடர் — கருமாணிக்கச் சுடரே!; என்றும் ஆய்ச்சியோமே — ஆய்ச்சியர்களாகிய நாங்கள்; நின் தன்னால் — உன்னால் என்றும்; நலிவே படுவோம் — துன்பமே படுகிறோம்

mudiyināy — wearing divine crown; irubaththŏrkāl — twenty one generations; arasu — kings; kal̤ai katta — destroyed; venṛi — victorious; nīl̤ — big; mazhuvāl — one who is having the axe!; viyal — vast; gyālam — world; mun — during srushti (creation); padaiththāy — one who created; inṛu — now as well; i — this; āyar kulam — cowherd clan; vīdu — with their families; uyya — to uplift; thŏnṛiya — one who appeared; karu māṇikkach chudar — oh one who is having the form which is radiant like blue gem!; nin thannāl — by you (since you are the protector in all ways, you being our lord who eliminated our anger, and brought us back to life, and having relationship with us and are having an enjoyable form); āychchiyŏm — we who are born in this ignorant cowherd clan; enṛum — always; nalivu — suffering; paduvŏmĕ — will go through- she is recollecting and telling about the previous sufferings after being pacified.; āychchi āgiya — born in cowherd clan; annaiyāl — by mother yaṣŏdhā

Detailed Explanation

In this tenth pāśuram of the chapter, the narrative reaches a profound turning point. Previously, Parāṅkuśa Nāyaki, representing the Āzhvār in a state of feminine emotionality (nāyakī bhāva), stood consumed by praṇaya rōṣam (romantic anger). She had accused Emperumān, saying, “muga oḷi thigazha muṟuval seydhu ninṟilaiyē” (You did not stand there with a radiant,

+ Read more

TVM 6.2.9 TVM 6.2.11