TVM 5.8.1

O Insatiable Nectar of Tirukkuṭantai! I Have Seen You.

திருக்குடந்தை ஆராவமுதே! நின்னைக் கண்டேன்

3310 ஆராவமுதே! அடியேனுடலம் நின்பாலன்பாயே *
நீராயலைந்துகரைய உருக்குகின்றநெடுமாலே! *
சீரார்செந்நெல்கவரிவீசும் செழுநீர்த்திருகுடந்தை *
ஏரார்கோலந்திகழக்கிடந்தாய்! கண்டேன் எம்மானே! (2)

TVM.5.8.1

3310 ## ārā amute aṭiyeṉ uṭalam * niṉpāl aṉpāye *
nīrāy alaintu karaiya * urukkukiṉṟa nĕṭumāle **
cīr ār cĕnnĕl kavari vīcum * cĕzhu nīrt tirukkuṭantai *
er ār kolam tikazhak kiṭantāy! * kaṇṭeṉ ĕmmāṉe * (1)

Ragam

Dhanyāsi / தன்யாசி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Saranagathi

Divya Desam

Thirukudanthai

Simple Translation

3310. Oh, inexhaustible Nectar, Your captivating form mesmerizes me and melts my being. In Tirukkuṭantai, the lush land with its invigorating climate, abundant paddy fields, and ample water, I have beheld You reclining, my Lord, surpassing all sweetness.

Explanatory Notes

(i) This decad which opens by addressing the Lord as ‘non-satiate Nectar’, has always had a special fascination for the great Ācāryas of yore. The Supreme Lord is an inexhaustible fountain of bliss and it was but meet that Nammāḻvār addressed the Lord at Tirukkuṭantai as above. All the same, this appellation sounded unique unto one Lōkaśāraṅga mahāmuni who lived in North

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

ஆரா — எவ்வளவு அநுபவித்தாலும் திருப்தி பிறவாத; அமுதே! — அமுதமாகிய; எம்மானே! — எம்பெருமானே!; அடியேன் உடலம் — அடியேனுடைய சரீரமானது; நின்பால் — உன் விஷயத்தில்; அன்பாயே — அன்பு தானே வடிவெடுத்து; நீராய் — தண்ணீராகி; அலைந்து — ஒரு நிலையில் நில்லாமல்; கரைய — கரையும்படியாக; உருக்குகின்ற — உருக்குகின்ற; நெடுமாலே! — எம்பெருமானே!; சீரார் — சிறப்புப் பொருந்திய; செந்நெல் — செந்நெற்பயிர்கள்; கவரி வீசும் — சாமரம்போல் வீசுகின்ற; செழுநீர் — செழுமையான நீரையுடைய; திருக்குடந்தை — திருக்குடந்தையில்; ஏரார் — அழகு பொருந்திய; கோலம் — ஒப்பனை விளங்க; திகழக் கிடந்தாய்! — சயனித்திருப்பவனே!; கண்டேன் — கண்களால் கண்டு அநுபவிக்கப்பெற்றேன்

amudhĕ — being eternally enjoyable; adiyĕn — my (me who were captivated by such enjoyability); udalam — body; ninpāl — towards you; anbāyĕ — having love as the mood/form; nīrāy — losing firmness to become watery; alaindhu — agitated (and not being steady); karaiya — to dissolve; urukkuginṛa — making it melt; nedumālĕ — ŏh one who is having infinitely enjoyable greatness!; sīr — by weight; ār — abundance; sennel — paddy crops; kavari vīsum — appearing like fans swaying; sezhu — rich; nīr — having water; thirukkudandhai — in thirukkudandhai; ĕr — beauty; ār — abundance; kŏlam — decoration; thigazha — shining; kidandhāy — resting;; kaṇdĕn — enjoyed by seeing with my own eyes.; emmānĕ — being my lord (to have my activities at your disposal); en — for me to acquire sathva guṇam (goodness)

Detailed Explanation

In this inaugural pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār reveals the profound state of his experience upon beholding the archā form of Emperumān in Thirukkudandhai. The Āzhvār declares, "I have seen You, who are mercifully reclining, melting me with Your unsurpassed beauty; yet, I have not been blessed with Your merciful glance, Your embrace, or Your sweet words." He

+ Read more

TVM 5.8.2