TVM 5.1.4

O Kaṇṇa! Call Me and Bestow Your Grace!

கண்ணா! என்னைக் கூவி அருளாய்!

3236 என்கொள்வன்? உன்னைவிட்டென்னும் வாசகங்கள் சொல்லியும் *
வன்கள்வனேன் மனத்தைவலித்துக் கண்ணநீர்கரந்து *
நின்கண்நெருங்கவைத்தே எனதாவியைநீக்ககில்லேன் *
என்கண்மலினமறுத்து என்னைக் கூவியருளாய் கண்ணனே!

TVM.5.1.4

3236 ĕṉ kŏl̤vaṉ uṉṉai viṭṭu? ĕṉṉum * vācakaṅkal̤ cŏlliyum *
vaṉ kal̤vaṉeṉ maṉattai * valittuk kaṇṇa nīr karantu **
niṉkaṇ nĕruṅkavaitte * ĕṉatu āviyai nīkkakilleṉ *
ĕṉkaṇ maliṉam aṟuttu * ĕṉṉaik kūvi arul̤āy kaṇṇaṉe (4)

Ragam

Mukhāri / முகாரி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

3236. Oh Kaṇṇā, I, a terrible thief, uttered insincere words that I would think of none but You. Now, may I implore You to forcibly reclaim my wayward mind with its woeful tears and fix it on You, besides ridding me of dark ignorance and lifting me up to You, away from the intricate mesh of worldly life, from which I am unable to extricate my soul.

Explanatory Notes

There are two ways of appreciating the genesis of this song. The first is: “My Lord, You have no doubt redeemed my mind but I am still apprehensive of slipping back to my old ways, because of the impact of this material body and the mundane surroundings. I, therefore, pray that you be pleased to steer me clear of the material contacts and lift me up to your feet in spiritual

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

உன்னை விட்டு — உன்னை விட்டு விட்டு; என் கொள்வன்? — வேறு எதைக் கொள்வேன்?; என்னும் வாசகங்கள் — என்னும் கபட வாசகங்கள்; சொல்லியும் — சொல்லியும்; வன் கள்வனேன் — வலிய கள்ளனாகிய நான்; மனத்தை — இதர விஷயங்களில் ஈடுபட்ட மனதை; வலித்து — பலாத்காரமாக மீட்டு; கண்ண நீர் — அவ்விஷயாந்தரங்களாலுண்டாகும்; கரந்து — துக்கத்தை மாற்றி; நின் கண் — உன்னிடத்திலே; நெருங்க வைத்தே — மனத்தை ஊன்ற வைத்து; எனது ஆவியை — என் ஆத்மாவை உலகத்திலிருந்து; நீக்ககில்லேன் — விடுவிக்க முடியாதவனாயிருக்கின்றேன்; கண்ணனே! — எம்பெருமானே!; என் கண் — என்னிடத்திலிருக்கும்; மலினம் அறுத்து — அஞ்ஞானத்தைப் போக்கி; என்னை — என்னை உன் அருகில்; கூவிஅருளாய் — அழைத்துக் கொண்டருள வேண்டும்

en — which benefit/goal; kol̤van — will ī have?; ennum — that; vāsagangal̤ — verses of praises; solliyum — saying in many ways; val — since time immemorial, stealing the āthmā; kal̤vanĕn — ī, the mischievous; manaththai — heart/mind (which went behind worldly pleasures); valiththu — pulling; kaṇṇa nīr — the tears (which come out due to not having attained such pleasures); karandhu — changed (by eliminating the scent); manaththai — that heart; nin kaṇ — in you (who is perfectly enjoyable); nerunga vaiththu — bring it closer; enadhu āviyai — my āthmā; nīkka killĕn — ī am unable to release from the samsāram (material realm);; en kaṇ — my; malinam — defects such as ignorance; aṛuththu — removing; ennai — ī, who am incapable; kaṇṇanĕ — ŏh krishṇa who says -mā sucha:- to those who are in sorrow!; kūvi arul̤āy — accept me (close to you).; van — since time immemorial; kal̤vanĕn — ī, who am mischievous; unnai — you; vittu — leaving aside; en — which other benefit?; kol̤van — will have; ennum — that; vāsagangal̤ solliyum — speaking unable to sustain myself; manaththai — my heart which is broken due to not having attained you; valiththu — prepare it well to be united with you; kaṇṇa nīr — tears due to not experiencing [you]; karandhu — changing; nin kaṇ — in you; nerunga — to be fully subdued in you; vaiththu — placing; enadhu āviyai — my āthmā; nīkka — to liberate through upāsana (bhakthi yŏgam); killĕn — ī am unable;; en kaṇ malinam aṛuththu ennaik kūvi arul̤āy — you only can mercifully do that.; kaṇṇan — ḥaving incarnated as krishṇa; pirānai — favouring the advice with regard to the upāyam (means) (as in -mām ĕkam ṣaraṇam vraja-)

Detailed Explanation

This pāsuram is graced with two profound lines of interpretation, one offered by the revered Bhaṭṭar and another by our esteemed Pūrvācāryas, both of which find their basis in the esoteric truths of the Śrīvacana Bhūṣaṇam. Bhaṭṭar explains the state of the Āzhvār as that of a prapanna (one who has surrendered) who is acutely aware of his own spiritual ignorance

+ Read more

TVM 5.1.3 TVM 5.1.5